Langzamerhand begin ik toch wat meer non-fictie te lezen. Deze keer was het Born on a blue day van Daniel Tammet. Een jongen met het syndroom van Asperger en bovenmatig intelligent. Vooral om wiskundig gebied. En hoewel hij er zelf niet helemaal aan wil omdat het zo stereotypernd is, een vergelijking met Raymond Babbitt uit Rain Man. En laat dat nou net het boek zijn dat ik in 4 VWO als eerste voor mijn Engelse lijst las. Verder heeft Daniel synesthesie, waardoor waarnemingen van verschillende zintuigen altijd mengen, zodat de dagen van de week bijvoorbeeld een specifieke kleur hebben.Zolang als ik weet dat deze afwijkingen bestaan, ben ik nieuwsgierig geweest hoe dat nou werkt in de hersenen van iemand die er last van heeft. Hoe ziet zo iemand de wereld? En dat komt vrij goed naar voren in dit boek, hoewel het niet te begrijpen is als je het zelf niet meemaakt, denk ik. Dat het in dit boek aardig lukt, komt omdat de auteur zelf degene is die er aan leidt. En het is geweldig om te zien hoe hij groeit en er steeds beter mee om leert gaan. En omdat hij het zelf schrijft, zie je soms de dingen duidelijker, want af en toe staan er wat meer details in dan noodzakelijk. Een mooie manier om te zien hoe Daniel denkt.
Al met al een boek waar ik wel het een en ander van opgestoken heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten