Hoewel ik de boeken die ik tot nu toe las uit de verschillende Volkskrant-series altijd goed vond, toch kom ik er vaak niet toe om er één van te pakken. Misschien wel domweg omdat ik ze niet zelf uitgekozen heb. Toch las ik deze week De langverwachte van Abdelkader Benali. En opnieuw een goed boek. Wel met wat schoonheidsfoutjes (verkeerde afbreekstreepjes, een naam die op 1 pagina op 2 manieren wordt gespeld) die ik in een boekenreeks niet verwacht en die niet zouden mogen...Het verhaal wordt, zo staat op de achterkant van het boek vermeld, door de ogen van een kind beschreven. Dat valt echter alleen maar zo af en toe op en ik vraag me af of het in het hele boek zo bedoeld is. Het (nog ongeboren) kind was namelijk helemaal niet overal bij. Ik ben dus bang dat het vooral een slecht 'blurb' is. Wel speelt het kind de hoofdrol in het verhaal, dat absouut niet chronologisch en uit vele verschillende gezichtspunten (die plotseling kunnen wisselen) verteld wordt, waardoor het af en toe goed nadenken is wat er nu precies gebeurd.
Maar als je eenmaal in het verhaal zit, geeft dat helemaal niet meer, en zorgt die stijl juist voor verrassingen. Het verhaal van een Rotterdamse Marokkaan, verliefd op een Nederlands meisje. Hoe gaat dat? Hoe reageren de families? Hoe leeft het Marokkaanse gezin in Rotterdam? Daar gaat het om in dit boek. Interessant verhaal, geschreven door een insider, altijd prettig. En daardoor ook geloofwaardig. En dan blijkt maar weer hoeveel vooroordelen we eigenlijk hebben...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten