31 december 2007

Lief en leed

Eerder had ik al eens bedacht dat ik nog wel eens iets van de Dalai Lama wilde lezen, gewoon, uit nieuwsgierigheid. Nou, dat hoeft van mij betreft nooit weer, wat een afknapper. Voor het boekje Lief en leed heb je al behoorlijk wat voorkennis over het boeddhisme nodig om iets met de tekst te kunnen, zoveel jargon komt er in voor. En aangezien het een vraag/antwoord boek is, had ik ook best willen weten wie de vragensteller was.

Deels komt het natuurlijk omdat ik er veel te nuchter voor ben, verder omdat het gewoon niet met de Dalai Lama eens ben over het overal zelf verantwoordelijk voor zijn. Tuurlijk hebben we onze eigen verantwoordelijkheid, maar die gaat niet zover dat we onze ziektes, en daarmee ons (on)geluk, kunnen beïnvloeden. Ja ja, dat wil er bij mij niet in.

Ik weet dus genoeg, geen Dalai Lama meer voor mij. Te vaak had hij trouwens ergens geen mening over en hield zich op de vlakte.

Geen opmerkingen: