De bekoring

Eindelijk had ik weer eens tijd voor een goed boek, goed geschreven en iets meer diepgang. En dat trok ik gelukkig ook van de plank toen ik daar De bekoring van Hans Münstermann vanaf trok. Een boek dat je even na doet denken en je terug trekt naar het begin van de jaren 60 en naar een familie in rouw is deze tijd.

De moeder van Andreas overlijdt. En daarbij denkt de familie terug aan de tijd dat ze wegging bij het gezin. Waar naartoe, dat blijft de eerste helft van het boek onduidelijk, maar weten wil je het als het lezer maar al te graag. En hoe loopt het af. Daarnaast is er het verhaal in het heden, waarbij alle 'kinderen' anders omgaan met het verlies.

En dat is herkenbaar, waarschijnlijk grijpt het me nu meer aan dan dat het een paar maanden geleden gedaan zou hebben. Weliswaar is het voor mij als kleinkind voorstelbaar, maar de impact als het nog dichter bij komt is daardoor wel beter te begrijpen geworden. Het is bijzonder om in dit boek te zien hoe iedereen op een andere manier met het verleden en het verlies omgaat.

Een goed geschreven boek, geschreven in een stijl die het gewicht van het gebeurde nog eens extra benadrukt. Indrukwekkend, aangrijpend.