28 september 2008

De gifhouten bijbel

Al lange tijd lag het in m'n kast, De gifhouten bijbel van Barbara Kingsolver. Een boek dat me aansprak vanwege de titel en afschrok vanwege de dikte en kleine lettertjes. Toen op Librarything een 'group read' over dit boek onstond besloot ik mee te doen. Een goede stimulans en een extra verdieping.

En ik ben blij dat ik dit boek gelezen heb, hoewel het wat korter had mogen zijn, de laatste hoofdstukken hadden wat mij betreft minder uitgebreid gemogen, het verhaal was eigenlijk wel af.

Het boek beschrijft het vertrek van de familie Price uit Georgia naar de Kongo om daar een zendingspost in het dorpje Kilanga te bemannen. Vooral de vader van dit gezin, Nathan, wil dit. Zijn vrouw Orleanna en zijn vier dochters Rachel, Leah, Adah en Ruth May kunnen alleen maar volgen.

Het verhaal is in delen geschreven, steeds beginnend vanuit het oogpunt van Orleanna. De rest van de delen bestaat uit de verhalen zoals opgetekend door de dochters, ieder met zijn eigen stem. Dat is wat een zwaar verhaal toch nog leesbaar maakt. Zwaar omdat Nathan veel te veel wil en zich absoluut niet aanpast aan de lokale bevolking. Dat wordt de familie niet in dank afgenomen. En dan is er ook nog de strijd om de onafhankelijkheid die verblijf in Kongo onverstandig maakt, maar Nathan luistert niet. Al met al ingrediƫnten genoeg voor een tragisch verhaal, wat het dan ook is.

De laatste delen, ongeveer 150 pagina's, vertelt hoe de dochters na tragische gebeurtenissen in Kongo verder gaan met hun leven. De locaties verbaasden me nog al, hun gedrag niet. Alleen, zoals gezegd, dit had korter omschreven mogen worden. Maar al met al wel een aanrader om te lezen.

Geen opmerkingen: