28 december 2008

Midwinteroffer

Hoewel Midwinteroffer van Anna Jansson speelt in de laatste anderhalve week van het jaar, is het nou niet echt een gezellig kerstverhaal. Maar wat maakt dat uit, op tweede kerstdag keek ik ook al Zwartboek, dus veel kerstgevoel was toch al niet meer over.

Midwinteroffer is een redelijk standaard Scandinavische thriller waarin een moord moet worden opgelost. Een moord die er uitziet als een rituele Noordse moord. En om dit mysterie te ontrafelen wordt het een en ander aan Noordse mythologie gebruikt. Best interessant. Daarnaast is er de wat moeizame relatie tussen de inspecteur met de belangrijkste rol in dit verhaal en haar man. Iets waardoor ze meer is dan alleen politieagent.

Al met al een ok thriller voor tussendoor. Spannend, leest lekker weg en niet al te dik.

15 december 2008

Groener gras

Soms is het mezelf een raadsel waarom ik sommige boeken besluit te lezen. Zowel met het genre 'kort verhaal' en met de schrijfster Annelies Verbeke heb ik zo ongeveer een haat/liefde-verhouding. Aan de ene kant trekken ze me aan, aan de andere kant kan ik er vaak niet veel mee. Van korte verhalen snapte ik vroeger bij Nederlands al niets, terwijl ik ook toen al een lezer was. En van Annelies Verbeke las ik haar eerdere twee boeken, met gemengde gevoelens.

En zo was het ook met haar verhalenbundel Groener gras. Af en toe las ik een verhaal, niet te veel achter elkaar. Daarvoor is het me te depressief. Net als in haar eerdere werk zijn haar hoofdpersonen wat vreemde snuiters. Hun bestaan en gedrag is niet geheel onmogelijk, maar wel hoogst onwaarschijnlijk: met familieproblemen langs de weg gaan staan en bij een wildvreemde voorbijganger blijven slapen en dan ook de volgende avond nog eens terugkomen, deelnemen aan een iets te fanatiek huppelgroepje, dat soort dingen.

Ik kan me daar gewoon niet in inleven. En toch denk ik dat ik, als er iets nieuws van Annelies Verbeke verschijnt, ik dat wel weer zal lezen. Omdat ze intrigeert, omdat het boek toch waarschijnlijk niet al te dik is, omdat ik nieuwsgierig ben naar wat ze nu weer verzonnen heeft. En weer zal ik waarschijnlijk een onbehaaglijk gevoel aan het boek overhouden...

07 december 2008

Eats, shoots and leaves

Geïntrigreerd door de titel van dit boek, onthouden van een college over 'English writing', las ik Eats, shoots and leaves van Lynne Truss. Een humoristisch relaas over ge- en misbruik van leestekens, waarvan de titel is gebasseerd op een omschrijving van de pandabeer in een vooraanstaand woordenboek. En als je om de titel niet kunt lachen, probeer dit boek dan vooral niet, want dat zal alleen op je zenuwen werken.

Zelf kon ik er wel om lachen en ook om het boek zelf. Een beetje een taalpurist ben ik wel en ik doe toch altijd wel m'n best om m'n teksten grammaticaal op orde te hebben. En als ik kijk naar de dingen die ik soms onder ogen krijg, dan gaat het me best aardig af.

Dit boek gaat op een grappige manier in op het gebruik van leestekens en laat teksten zien waarin dat niet helemaal goed is gegaan. Grappig met een serieuze ondertoon. En waarschijnlijk heb ik er ook nog wel wat van opgestoken. Hoewel het natuurlijk altijd oppassen geblazen blijft om dit soort regels uit het Engels klakkeloos op het Nederlands toe te passen...

06 december 2008

Meisje met de parel

Al jaren woon ik in Delft en al tijden denk ik dat ik Meisje met de parel van Tracy Chevalier eens moet gaan lezen. Alleen kwam het er niet van. Na een positief advies eindelijk gekocht en een fijn boek om tussendoor te lezen. Een eenvoudig verhaal en zo herkenbaar aangezien ik dagelijks door de straten loop die in het boek worden genoemd.

Griet wordt meid bij de schilder Vermeer. Uit nood, want haar vader kan niet meer werken. Als protestant bij een katholiek gezin is het wennen en ze wordt niet altijd geaccepteerd. Maar haar manier van naar dingen kijken helpt de schilder zo af en toe. En uiteindelijk wordt ze zelf onderwerp van een schilderij, iets waar de meningen binnen de familie Vermeer sterk over verdeeld zijn.

Een verhaal dat goed ingaat op de rangen en standen in de 17e eeuw. Met de nodige spanningen en liefdesverwikkelingen. Een leuk boek voor tussendoor dat nieuwsgierig maakt. Binnenkort eens langs bij het Vermeercentrum om meer over hem te weten te komen en wat schilderijen te bewonderen.

03 december 2008

A pirate of exquisite mind

Al een tijdje niet meer geblogd... Niet omdat ik er geen zin in had, maar omdat ik geen boek uit kreeg. Steeds begon ik in nieuwe boeken en de dikke boeken die ik tegelijkertijd aan het lezen ben, komen maar niet uit. Maar ik hoop toch echt de komende dagen een aantal uit te lezen. Al is het alleen maar om weer in iets nieuws te kunnen beginnen.

Een 'group read' laat je wel eens boeken lezen die je zelf waarschijnlijk nooit was tegen gekomen en wanneer wel, misschien nooit gelezen zou hebben. Zo las ik nu A pirate of exquisite mind van Diana en Michael Preston. Voor de verandering eens non-fictie, over het leven William Dampier. En ik hoor het u al zeggen: "Wie?" Ook ik had nog nooit van hem gehoord voordat ik van dit boek hoorde.


William Dampier is een ontdekker, naturatist en zeerover - volgens de ondertitel van het boek. In mijn beleving is hij met name een piraat met interesse in de natuur en cultuur die hij op zijn reizen ziet. En dat zijn behoorlijke reizen, drie keer rond de wereld aan het eind van de 17e eeuw. Natuurlijk met de nodige schipbreuk, ellende op het schip, scheurbuik en wat dies meer zei.


Maar ondertussen was hij ook de navigator en werden zijn kaarten alom gebruikt. En zijn interesse in de natuur leidde tot het eerste idee van sub-soorten, waarvan Darwin weer gebruik maakte in zijn Origin of the species. En door de verhalen van Dampier werden Jonathan Swift (Gulliver's travels) en Daniel Defoe (Robinson Crusoe) geïnspireerd. Twee boeken die overigens nog ongelezen in mijn kast staan die er binnenkort maar eens aan moeten gaan geloven.


Al met al dus wel een interessante persoonlijkheid en waarna goed onderzoek is verricht in dit boek. Alleen blijf ik gewoon een fictie-lezer en ik denk niet dat dat snel gaat veranderen.