Al via meerdere websites had Michael Chabon mijn aandacht getrokken. En opeens ontdekte ik dat hij ook een wat dunner boek had geschreven, ook nog eens een detective, dus dat moest werken. Zo las ik dus The final solution. En dat boek voldeed aan mijn verwachtingen. Even lastig om er in te komen, gezien het iets andere taalgebruik dan ik gewend ben, maar een mooi verhaal. En vooral de vertelstijl is prachtig. Dit boek is weliswaar een triestig verhaal, maar er was ook regelmatig wat te lachen.In 1944 komt de uit Nazi-Duitsland ontsnapte Linus Steinman op het Engelse platteland terecht. Wat meteen opvalt is de papegaai, Bruno, op z'n schouder, die continu een reeks getallen opnoemt of mooie liedjes zingt. Linus wordt opgevangen door een dominee. Een van de anderen die opgevangen wordt door die dominee wordt vermoord, Bruno is verdwenen... Er volgt een zoektocht naar de moordenaar en de vogel.
Al met al klinkt het niet indrukwekkend, maar de sfeerbeschrijving in het boek is geweldig. Je voelt je precies zoals Linus, die overigens niet spreekt, zich moet voelen. Een goede reden om meer van Chabon te lezen. Gentelemen of the road staat hier al in de kast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten