21 februari 2009

Kafka on the shore

Eindelijk kwam ik dan toe aan Kafka on the shore van Haruki Murakami. Een schrijver over wie ik voor het eerst hoorde bij een interview met Tim Krabbé in De wereld draait door. Dat is al weer een tijdje geleden. En bijna even zo lang stond dit boek in m'n kast. Vorig jaar al op m'n lijstje met boeken dat ik dat jaar toch per se wilde lezen. Nu was het dan eindelijk zo ver.

En zoals altijd, dat had ik veel eerder moeten doen. Een heerlijk boek. Continu spannend, want je hebt geen idee wat er kan gebeuren. En alles kan ook (spreken met katten of stenen, regenende bloedzuigers). En ook al kan alles, het is geen gegoochel, maar hoort bij het verhaal. En vooral dat is zo goed. Hierdoor wordt een verhaal over een van huis lopende puber opeens iets bijzonders. En wat de reden van het weglopen van Kafka ook is geweest, het moest zo zijn.

Meer valt er niet over het boek te zeggen zonder de magie weg te nemen. Als je het vertelt klinkt het ongelooflijk suf; als je het boek leest, kan het eigenlijk niet anders. Wat een verteller! Murakami blijft op mijn wishlist staan!

Geen opmerkingen: