30 juli 2009

Chocolate chip cookie murder

Heerlijk in drukke tijden, de boeken die in het Engels cozy mysteries worden genoemd. De Stephanie Plum serie van Janet Evanovich kende ik al en ik kan een nieuwe serie toevoegen: de Hannah Swensen serie van Joanne Fluke. Van het eerste deel, Chocolate chip cookie murder, heb ik de afgelopen dagen genoten.

In deze serie is de heldenrol weggelegd voor Hannah Swensen. Ze heeft een koekjeswinkel (en vermeld recepten in het boek :) ) en haar zwager werkt als sherrif in Lake Eden. En natuurlijk ontbreekt een moeder die haar met alle vrijgezelle mannen in de stad probeert te koppelen niet.

In dit verhaal wordt Ron, degene die 's ochtends de zuivel rondbrengt in de stad, vermoord gevonden naast de bakkerij van Hannah. Nieuwsgierig als ze is, begint ze zich met het onderzoek te bemoeien en haar zwager vindt het prima, in haar koekjeswinkel hoort ze immers alle roddels.

Natuurlijk wordt het mysterie opgelost en doet Hannah af en toe wat doms en af en toe wat slims. Niet bijzonder, wel grappig.

25 juli 2009

Dubbelspel

Een kleine drie jaar geleden was Dubbelspel van Frank Martinus Arion het boek van de campagne 'Nederland Leest'. Toen las ik het niet, maar het maakte me wel nieuwsgierig. Waarom werd dit boek over Curacao gekozen?

Helemaal duidelijk is het me nog niet, want het is een wat ingewikkeld verhaal en het leest niet heel makkelijk weg. Aan de andere kant, de campagne is opgezet voor mensen die (met enige regelmaat) boeken lenen in de bibliotheek en om ze (meer) in aanraking te laten komen met de literatuur. Zelf zou ik dan waarschijnlijk voor een iets toegankelijker boek kiezen, maar dit boek was wèl interessant.

Het verhaal beschrijft een zondag in de wijk Wakota in Willemstad. De hoofdpersonen zijn vier mannen die elke zondag domino spelen. Van deze mannen komen we alles te weten. Twee van hen hebben een, met name seksuele, relatie met de vrouwen van de twee anderen. Daarnaast zijn twee van de mannen bezig met klussen aan hun huis (en dat schiet niet op). Ook dromen ze over wat ze kunnen worden. Ondertussen wordt het een vreems spel domino, waarbij twee mannen heel hard aan het verliezen zijn. Dit nieuws verspreid zich als een vuurtje door de stad...

Dit boek geeft een aardig inzicht in het leven op Curacao in de jaren 70 (het boek verscheen in 1973) en misschien klopt het nog steeds wel een beetje met het leven daar op dit moment. Interessant om te lezen, ik ben wel nieuwsgierig naar de Antillen en zou er best eens naartoe willen. Het verhaal is alleen een beetje langzaam, waardoor het even duurde voordat ik in het verhaal kwam en voordat ik er doorheen was.

21 juli 2009

The little prince

De kleine prins is een boek waarvan ik gehoord heb tijdens de lessen Frans, maar gelezen had ik het nooit, en al helemaal niet in het Frans. Nu las ik de Engelse vertaling, The little prince. Want ja, die was ik ergens goedkoop tegen gekomen. En van de auteur had ik nog nooit gehoord, Antoine De Saint-Exupéru. Een hiaat in mijn kennis of is het verhaal gewoon bekender dan de schrijver? Hoewel ik ook het verhaal niet kende, trouwens.

Het is een leuk verhaal. Voor kinderen omdat er gereisd wordt tussen planeten, voor volwassenen omdat de kleine prins ons duidelijk maakt wat het verschil tussen wat wij belangrijk vinden en wat nou eigenlijk echt belangrijk is. Een mooie spiegel.

De kleine prins reist door het heelal en komt op aarde terecht. Onderweg is hij langs een hoop kleine planeten gekomen, met allemaal karakteristieke figuren, die hem laten inzien wat er nou eigenlijk belangrijk is: datgene wat hij zelf heeft getemd, de bloem op zijn eigen planeet.

12 juli 2009

The housekeeper and the professor

Romans die me maar enigszins het idee geven iets met wiskunde te maken te hebben, komen al snel op mijn verlanglijstje te staan. Toen ik dus hoorde over The housekeeper and the professor van Yoko Ogawa moest ik die dus ook lezen. En wiskundig gezien kom ik aan m'n trekken, hoewel er wat veel uitleg instaat over begrippen die mij al bekend zijn.

Het verhaal is mooi en indrukwekkend. De professor met een geheugen van slechts 80 minuten (gevolg van een verkeersongeluk) maakt zijn huishoudster enthousiast voor wiskunde. En als ze een keer over haar zoon begint, moet hij meekomen naar het werk. De professor houdt van de jongen en helpt hem met zijn huiswerk. En ze hebben een gezamenlijke liefde: honkbal. Alleen leeft de professor 20 jaar in het verleden.

Een mooi verhaal, niet briljant geschreven, maar origineel en emotioneel.

09 juli 2009

Tea-bag

Van Henning Mankell had ik nog nooit iets gelezen, Wallander ken ik alleen van de serie van een aantal afleveringen op televisie. En die vond ik wel OK. En ook Tea-bag is me goed bevallen. Lekker vlot geschreven en een goed verhaal.

Tea-bag is gevlucht uit Afrika. En Tanja uit Rusland en Leyla het Midden Oosten. Op merkwaardige wijze ontmoeten ze dichter Jesper Humlin. Na een feestje draait het erop uit dat hij hen een schrijfcursus gaat geven. Voor Jesper goed omdat hij dan meer ziet van wat er echt in Zweden gebeurt, voor de meiden goed, want zij kunnen hun verhaal kwijt.

Naast deze serieuze lijn in het verhaal, blijft het luchtig omdat Jesper continu lastig wordt gevallen door zijn vriending, zijn moeder en vooral zijn uitgever, die hem een misdaadroman wil laten schrijven (en hij piekert er niet over, alleen alle mensen in zijn omgeving beginnen er wel aan).

Het boek heeft veel humor en ook een verhaal te vertellen, namelijk hoe te overleven als vluchteling en illegale immigrant. Deze combinatie maakt het tot een page-turner.

05 juli 2009

The dare

Na The boy in striped pyjamas van John Boyne was ik door deze schrijver gecharmeerd. Wat een goed boek was dat! Nu las ik het eveneens vrij dunne The dare. En opnieuw werd ik gegrepen.

Ergens hebben beide boeken wel iets van elkaar. In beide gevallen is de verteller en hoofdpersoon een jonge jongen en in beide gevallen gebeurt er iets tragisch wat voor deze hoofdpersoon dat niet te vatten is voor hem.

Dit geval is welliswaar minder dramatisch, maar niet minder indrukwekkend. De moeder van Danny rijdt een klein kind aan en het is maar de vraag of die uit coma komt. De last die dit bij de moeder legt, drukt op het hele gezin. Danny voelt zich in de steek gelaten en loopt zelfs van huis weg...

John Boyne blijft op mijn lijstje van favoriete auteurs staan!

04 juli 2009

Lolliepop

Even een halfuurtje in de zon (ehh, schaduw) met een afgerond verhaal, heerlij. En ik had nog een literair juweeltje liggen, Lolliepop van Marion Pauw, ideaal voor dit moment.

Het verhaal is niet heel bijzonder, toch wel spannend (in 64 korte pagina's) en een aardig tijdverdrijf. Twee zussen, overspel, relatieruzie, een kind, een pistool en een gat in het bos maken het tot een aangenaam verhaal.

Wellicht dat ik ooit een boek van Marion Pauw ga lezen, maar heel enthousiast ben ik nog niet voor het genre literaire thriller als het gaat over hele boeken.

Lijmen / Het been

Voor Willem Elsschot kreeg ik een zwak toen ik voor het eerst iets van hem las. Hetgeen ik toen las, was Lijmen / Het been. Een paar jaar na m'n eindexamen en een van de eerste literaire boeken die ik weer las. Wat ik daar tussendoor gelezen heb, weet ik niet meer...

Ondertussen heb ik meer van Elsschot verzameld, maar nog niet gelezen. Om er weer in te komen herlas ik Lijmen / Het been en opnieuw was ik onder de indruk. Het verhaal is goed opgezet en je krijgt sympathie voor een stel schurken. In het eerste deel, Lijmen, wordt het verhaal vertelt van Boormans en Laarmans die door middel van chantage en mooie verhalen het wereldtijdschrift verkopen. Met mooie artikelen van bedrijven, die dan vervolgens zelf voor de distributie moeten zorgen. En de verhalen zijn eigenlijk slechts aardig geluk knip-en-plakwerk.

In Het been krijgt Boormans vroeging, omdat hij een gehandicapte vrouw in het eerste deel met 100000 exemplaren heeft opgezadeld. Hij wil haar terug betalen, maar zij accepteert dat niet. Een vreemde rechtszaak volgt.

Het verhaal is duidelijk satirisch en heeft veel humor. Tijd voor (voor mij) nieuw werk van Elsschot. Kaas staat al te wachten.