01 augustus 2009

Eclips

Vanaf het moment dat ik Hersenschimmen van Bernlef las, was ik geintrigeerd door deze schrijver. Lang geleden begon ik dan ook ooit eens in Eclips. Toen kon ik er niks mee en volgens mij ben ik toen na een paar pagina's gestopt. Een paar weken geleden werd het boek me weer aangeraden door een vriendin (en meegegeven). Nu kon ik er wel wat mee. Een mooi boek over het terugkomen van herinneringen, eigenlijk het omgekeerde van Hersenschimmen.

Kees Zomer raakt met z'n auto van de weg en heeft niet meer door dat hij ook nog een linkerkant aan zijn lijf heeft. En hoewel denken hem goed afgaat, praten lukt niet meer. Steeds ziten zijn woorden er iets naast. En de mensen die hij tegenkomt begrijpen hem vaak niet. Toch weet hij ruim een week zo rond te zwerven, waarbij steeds meer van zijn lichaam terug komt, met name als hij naar klassieke muziek luistert. Wat uiteindelijk de oorzaak is geweest van zijn hersenuitval wordt niet duidelijk en dat doet er eigenlijk ook niet toe. Het verhaal gaat om het terugvinden van de herinneringen.

Het verhaal laat je nadenken en is een typisch verhaal van Bernlef. Ik ben blij dat ik het boek deze keer wel verder gelezen heb.

Geen opmerkingen: