31 januari 2010

De vrouw in het Götakanaal

De eerste thriller in de serie over Martin Beck: De vrouw in het Götakanaal van Sjöwall en Wahlöö. Geschreven in de jaren zestig, maar nog steeds actueel. De enige datering is te achterhalen door het gebruik van telegrammen, het bellen met de telefoons van café's bij achtervolgingen en het moeizame en trage contact met het buitenland. Verder zou de beschreven lustmoord op een tocht over het Götakanaal evengoed in het heden kunnen spelen.

Het verhaal is wat ik van een thriller verwacht. Er is iemand vermoord, de moordenaar en zijn motief moeten gevonden worden. En na wat doodlopende sporen lukt dat. Met natuurlijk de nodige spanning met betrekking tot eventuele vervolgmoorden en 'gaan we de moordenaar wel vinden'.

Ideaal boek om lekker in door te lezen. Een serie om te verzamelen. Deel 2 heb ik al.

23 januari 2010

Duizend schitterende zonnen

Na De vliegeraar maakte ook Duizend schitterende zonnen van Khaleid Hosseini grote indruk. Elke keer denk je dat het niet erger kan en dan blijkt dat toch te kunnen. Een indrukwekkend en verschikkelijk verhaal van twee vrouwen in de jaren '80 en '90 opgroeien in Afganistan.

Mariam is een bastaard en hoewel ze veel liefdevolle ontmoetingen heeft met haar vader, maakt die zich als puntje bij paaltje komt vooral druk om zijn reputatie. Op haar vijftiende wordt ze uitgehuwelijkt aan een veel oudere man, Rasheed, en verhuist ze van Herat naar Kabul. Als ze Rasheed, die een driejarige zoon verloren heeft, geen kinderen kan schenken, wordt haar leven een hel.

Laila is het bijna 20 jaar jongere buurmeisje van Rasheed en Mariam. Ze wordt vrij opgevoed, school is belangrijk en is smoorverliefd op buurjongen Tariq. Maar dan breekt de oorlog uit. Mensen vlucht en sterven. Laila komt in handen van Rasheed.

Het is een indrukwekkend verhaal van een moeizame relatie tussen de twee zo verschillende vrouwen. Over hun liefde voor de kinderen en hun haat voor Rasheed. Het is het verhaal van twee zo verschillende levens, die toch samenkomen. Het is een verhaal dat vreselijk is en helaas ook realistisch. Het is een verhaal dat je weer doet beseffen hoe goed we het hebben in Europa.

21 januari 2010

Don Quichotte - volume 1

Alweer een jaar of zes geleden werd mijn aandacht voor Don Quichotte van Cervantes getrokken tijdens een college filosofie. In een tekst kwam het vechten met molens voor en ik had geen idee waar dat op sloeg. Tijd dus om me meer in dit verhaal te verdiepen.

Ondertussen heb ik een tijd geleden eens de film gezien en heb ik met het afgelopen jaar door deel 1 van dit boek geworsteld. Het verhaal was wat traag, maar op een gegeven moment, met name de laatste maand, kwam ik er in en schoot het lekker op.

Het verhaal is waarschijnlijk bekent. Don Quichotte is verslingerd aan de ridderroman en verbeeld zichzelf dat hij ook een ridder is. Zijn buurman Sancho Pancha gaat met hem mee op avontuur. Helemaal geloven doet ie het ridderverhaal niet, maar hij tuimt voluit in de belofte van een eigen eiland. Maar toch is Sancho de nuchtere van de twee en probeert Don Quichotte tegen te houden als hij wil vechten tegen de reuzen (ehh, windmolens) of ten strijde trekt tegen een leger (nou ja, een kudde schapen).

Uiteindelijk doet Don Quichotte het allemaal voor Dolcinea, hoewel hij haar nooit heeft gezien en waarschijnlijk bestaat ze niet. Onderweg komen ze veel mensen tegen, die het spel soms meespelen.

In deel 2 wordt het allemaal nog gekker, als ze opnieuw op avontuur gaan en de mensen over hun eerdere avonturen gelezen hebben. Binnenkort ga ik er aan beginnen. Eerst even een andere classic tussendoor.

16 januari 2010

In de ban van mijn vader

Weer een goed boek gepakt uit één van de Volkskrantseries: In de ban van mijn vader van Sandro Veronesi uit de Bekroond Europa serie. Eerlijk is eerlijk, aan het eind van het boek heb ik alleen een idee over de waarheid, maar dat is prima. Genoeg om over te fantaseren, mogelijkheden staan open.

Het verhaal is mooi geschreven, met verschillende stijlen, passend bij verschillende situaties. Het verhaal heeft onverwachte elementen, op het moment waarop je denkt door te hebben hoe dingen zitten, verandert er weer iets.

Gianni Orzan, kinderboekenschrijver, heeft net zijn vader verloren, wint een prijs voor zijn nieuwste boek en geeft die weg en wordt door een vreemde man aangesproken bij de taxistandplaats. Dit man weet te veel van hem en hij vlucht met zijn vrouw en zoon van Rome naar Viareggio. Later terug in Rome ontmoet hij de man weer, die beweert een vriend van zijn vader te zijn, die een Russische spion was. En moet je dat dan geloven? Het verhaal vertelt de strijd die Gianni met dit gegeven heeft en de strijd met de rest van zijn leven.

Een boeiend boek, iets om over na te denken. Wat als de bekende wereld anders blijkt te zijn dan je altijd gedacht had?

Het wespennest

Een fan van Agatha Christie zal ik waarschijnlijk nooit worden, maar de twaalf verhalen in Het wespennest vond ik wel aardig. Net lang genoeg om niet saai te worden.

Met name de zeven verhalen over Poirot vond ik wel ok. Alleen jammer dat ik nooit doorheb wat er precies gebeurt is. Heb ik altijd met Christie, ik heb altijd het gevoel dat ze niet alles verteld, waardoor het voor de lezer onmogelijk wordt.

De vijf verhalen over bovennatuurlijke dingen, zoals een zichzelf steeds verplaatsende pop die het huis over wil nemen, vond ik minder. Er gebeurde niet echt iets en vaak liep het met een sisser af.

Al met al zal ik af en toe nog wel eens iets van Christie lezen, maar daar blijft het dan ook bij.

06 januari 2010

Seeing

Eén van de eerste boeken waarover ik blogde was Stad der blinden van José Saramago. Dit jaar begon ik met het boek wat je als een vervolg hierop zou kunnen zien, Seeing (De stad der zienden). Het boek is goed op zichzelf te lezen, maar een komen verwijzingen voor naar het eerste boek.

Bij vreemd verlopende gemeentelijke verkiezingen (rotweer, 's ochtend bijna geen stemmers, om 4 uur 's middags opeens iedereen) heeft het grootste gedeelte van de bevolking in de hoofdstad blanco gestemd. Dat is de situatie na hoofdstuk 1. Hoe gaat de regering daarmee om?

De door Saramago gekozen oplossing is een egoïstische, met een vlucht uit de stad die wordt belegerd. Maar is dit de meest realistische? De verstandigste? In ieder geval gaat het leven aardig door in de stad en wordt die vooral verstoord door de ministers die bezig zijn met eigen belang en ongelofelijk stom zijn. Zo stom, dat het lachwekkend is. Een mooie aanklacht richting regeringen, want ook de ernstige ondertoon is daar.

Een mooi boek, goed geschreven. Ik houd wel van de stijl van Saramago, met veel komma's en weinig punten (maar wel weer hoofdletters), met verwijzingen naar de auteur zelf, met voldoende humor om het verhaal niet zwaar te maken. De stad der blinden vond ik indrukwekkender omdat de situatie ingrijpender was, iedereen was blind. Hier is de situatie ook ingrijpend, maar iedereen is nog in staat normaal te leven. Het is minder dramatisch.

Van Saramago blijf ik fan en hiermee is dit leesjaar dus goed begonnen. Van hem heb ik Het verzuim van de dood nog liggen en ik kijk er naar uit dit ook te lezen. Maar niet binnenkort, zulke auteurs moet je opsparen.

01 januari 2010

2009 -> 2010

Aan het begin van een nieuw jaar hoort het er toch een beetje bij, de lijstjes. Dus hierbij een opsomming van de boeken die ik goed vond, de boeken die tegenvielen en mijn leesplannen voor dit jaar.

Welke boeken me aanspraken:
* Haruki Murakami - Kafka on the shore
* Truman Copote - In cold blood
* Anthony Burgess - A clockwork orange
* De millenium trilogie van Stieg Larsson:
- Mannen die vrouwen haten
- De vrouw die met vuur speelde
- Gerechtigheid
* Alice Sebold - Lucky
* Bill Bryson - Mother tongue

Daarnaast heb ik de 'cozy mystery' ontdekt, onder ander van Joanne Fluke, lekker ontspannend. En ook de graphic novel, zoals Persepolis.

Wat er tegenviel:
* Arnon Grunberg - Blauwe maandagen
* Annie Caulfield - Land van sterren
* Benjamin Kunkel - Indecision
* Ken Kalfus - Een vreemdsoorting onheil

En dan de plannen voor komend/dit jaar. Ik wil meer klassiekers lezen, zoals Treasure Island, The wizard of Oz en Dracula. En Don Quichotte moet ook eens uit.

Qua Nederlandse literatuur ben ik nieuwsgierig naar:
* Gerbrand Bakker - Boven is het stil
* Willem Frederik Hermans - De donkere kamer van Damokles
* Multatuli - Max Havelaar

En verder zie ik wel wat ik uit de kast trek en wat er op mijn pad komt. Ik hoop op een goed leesjaar.