18 april 2010

This is how

Enkele maanden geleden las ik een erg lovende recensie van This is how van M.J. Hyland. Dit boek wilde ik zeker lezen. En toen werd het een Earlier Reviewer op Librarything en kreeg ik het ook nog! Gevolg: de verwachtingen waren hoog gespannen. En hoewel het boek zeker niet slecht is, had ik iets heel anders verwacht. Iets sprankelenders, iets originelers.

Neemt niet weg dat ik het grootste gedeelte van het boek binnen anderhalve dag gelezen heb, dus meeslepend was het zeker. Hoe geïsoleerd kun je zijn als jonge twintiger? Patrick Oxtoby laat zien dat dat heel erg kan zijn. Verloving verbroken, nieuwe baan ver weg, wonen in een pension, huisgenoten die je niet echt serieus lijken te nemen.

En dan komt er een fataal ogenblik en zonder veel moeite - en ongewenst - vermoord Patrick een huisgenoot. Over de gevolgen mogen we lezen. Het leven in de gevangenis. Vreemde celgenoten, die toch ook erg vriendelijk zijn. Onbetrouwbare bewakers. Pro deo advocaten die niet echt hun best lijken te doen. De jury die subjectief overkomt (maar dat kan ook mijn interpretatie zijn, ik ben blij dat er in Nederland geen jury rechtspraak is). Aangrijpend verteld.

En hoewel Patrick een loner is en inderdaad iemand heeft vermoord, heb je met name medelijden met hem. Dit heeft hij ook niet verdiend. En dat is knap, dat je als lezer die sympathie krijgt.

Geen opmerkingen: