De breiclub van Ann Hood is niet het eerste boek dat ik zelf zou kiezen om te lezen, maar ik leende het van m'n moeder, zelf een fanatiek breister. En hoewel breien in dit boek een duidelijke, en belangrijke, rol speelt, is het niet het verhaal van het boek.Het thema is met name rouwverwerking. Hoofdpersoon Mary verliest haar 5-jarige dochtertje aan een hersenvliesontsteking. Van verdriet weet ze niet meer wat ze moet. Na lang aandringen van haar moeder, gaat ze breien bij Big Alice. En komt bij de breiclub. Een groep van vrouwen, en een man, die allemaal hun verhaal hebben.
En daar gaat het voor mij mis. Al die verhalen worden verteld. Voor degene die dit boek nog willen lezen, zal ik ze niet allemaal vertellen. Maar voor mij was het teveel van het goede. Te veel treurigheid. Ik snap dat de breiclub is ontstaan als hulpgroep, maar ik vond het wat te veel.
Verder leest het boek wel lekker weg. Je wilt toch weten hoe het met Mary afloopt en wat er nou precies met haar dochtertje is gebeurd. En datzelfde geldt voor het leed van de overige personen. En daarbij speelt vast ook mee dat de schrijfster zelf haar 5-jarige dochtertje verloor. Maar alles bij elkaar was het gewoon te veel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten