31 december 2011

The League of Extraordinary Gentlemen Book Challenge 2012

Nog nooit eerder deed ik mee aan een challenge uit de blogwereld, maar deze lijkt me erg leuk en past ook bij de boeken in m'n kast. Dus waarom niet eens proberen? De challenge waaraan ik mee ga doen is The League of Extraordinary Gentlemen Book Challenge 2011 die wordt gehost door Booking In Heels.

Tussen 1 januari en 31 december 2012 zal ik de volgende 9 boeken lezen, waarvan de hoofdpersonen spelen in de film The league of Extraordinary Gentleman (die ik ga kijken als ik de boeken uit heb):
- King Solomon's mines -Heny Rider Hagard
- Dracula -Bram Stoker
- 20,000 leagues under the sea -Jules Verne
- The adventures of Tom Sawyer -Mark Twain
- The picture of Dorian Grey - Oscar Wild
- The strange case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde - Robert Louis Stevenson
- The invisible man - H.G. Wells
- The phantom of the opera - Gaston Leroux
- The final problem - sir Arthur Conan Doyle

Eén heb ik al eens gelezen, van zes anderen heb ik al jaren een ongelezen papieren versie op de plank staan. De andere twee zet ik zonder problemen op m'n e-reader. Ik heb zin in deze uitdaging!

27 december 2011

2 x DNF

De laatste maanden heb ik niet erg veel gelezen. Te druk, te veel aan m´n hoofd, te veel rondslingerende kranten en tijdschriften. En dan begon ik ook nog aan twee boeken waarin ik maar niet verder kwam. Eén daarvan zal ik nooit uitlezen, aan de ander begin in later nog eens.

Het eerste boek is How to keep your Volkswagen alive van Christopher Boucher. Dit is het boek dat ik niet verwacht ooit nog weer eens ter hand te nemen. Hoewel het idee best leuk leek om het onderhouden van de Volkswagen van de hoofdpersoon als het opvoeden van een kind. Maar na 25 pagina´s had ik nog geen idee waar dit verhaal heen ging en was de structuur me volkomen onduidelijk. Iets te wild voor mij.

Het andere boek is The wasted vigil van Nadeem Aslam. Het boek werd tweemaal aangeraden op een boekbloggersbijeenkomst afgelopen zomer. Tot twee keer toe ben ik er nu aan begonnen, maar ik kom niet in het verhaal. Misschien niet zo gek, als ik bij andere bloggers lees dat je de tijd voor dit boek moet nemen. En dat heb ik even niet. Op dit moment lijken alleen snelle boeken bij mij te werken. Dus dit boek staat weer op de plank. Ergens volgend jaar nog maar eens proberen, want ik geloof graag dat dit een goed boek is.

------

Gelukkig is het niet alleen maar kommer en kwel. Vorige week begon ik (eindelijk) aan De oversteek van Justin Cronin. En dat spreekt me wel aan, hoewel het ook niet typisch mijn soort boek is. Het is alleen erg dik, dus mijn review volgt, maar dat kan nog wel even duren

17 december 2011

Getting Lucky

Een mystery zo af en toe vind ik wel erg fijn. En zo las ik anderhalve maand geleden Getting Lucky van DC Brod. Gekregen via Netgalley met het verzoek pas een recensie te posten rond de publicatiedatum (morgen).

Het boek viel me eerlijk gezegd nogal tegen. Het mysterie is een 'hit and run', oftewel, iemand is doorgereden nadat Claire, een jonge reporter, dodelijk is aangereden. Maar is het wel een ongeluk? Waarom zou Claire op dat tijdstip daar haar hond uitlaten. Robyn Guthrie, die haar verhaal gaat afmaken, gaat op onderzoek uit...

Ergens heb ik een idee dat het een vervolgverhaal is, want ik lijk af en toe wat te missen over de personages. Of dat echt zo is, heb ik alleen niet kunnen vinden. Verder is het verhaal toch redelijk standaard en wat voorspelbaar. Geen vernieuwende thriller en geen onverwachte thema's. Oftewel, prima leesbaar, maar er zijn zeker betere thriller/detectives te vinden...

14 december 2011

The last battle

Eindelijk las ik dan ook het zevende en laatste boek uit de Narnia-reeks van C.S. Lewis: The last battle. En hoewel ik het snel uit had, was het niet mijn soort boek. Te veel fantasy, te veel vechten, te veel goede afloop en te veel bijbelse referenties.

Dat laatste wist ik natuurlijk vooraf en kwam ik ook al in eerdere delen tegen, maar deze keer vond ik het gewoon storend. De ezel verkleed als Aslan, hoezo een valse profeet? Dwergen die alleen voor zichzelf kiezen en daardoor ook het mooie niet zien. Naria vergaat en er is een nieuw Narnia, waar alles beter is. Tsja, gewoon niet voor mij.

Uiteindelijk ben ik blij dat ik deze serie gelezen heb. Maar ik had het beter als tiener kunnen doen. Dan had ik waarschijnlijk over de referenties heen gelezen, had ik de spanningsbogen lang genoeg gevonden en was misschien tevredener geweest met de goede afloop.

11 december 2011

The lowdown on denim

Na 50 underwear questions zei ik al dat er snel nog een recensie van een boek van Tanya Lloyd Kyi zou volgen, en wel van een boek over de spijkerbroek. Afgelopen week las ik dat boek uit.

Dit boek verteld het verhaal van de spijkerbroek, beginnend in 1870. Van werkbroek tot broek voor hippies tot mode accessoire. Eenvoudige verteld met leuke weetjes en grappige tekeningen.

06 december 2011

Dichter op de Zeedijk

Op de één of andere manier heeft het me een maand gekost om Dichter op de Zeedijk van Kees van Beijnum te lezen. Afgeleid door m'n telefoon, blogs en drukte in m'n hoofd, want het was een erg mooi boek, dat uitnodigde tot doorlezen.

Het leven van Constant wordt in anecdotes verteld. Beginnend als hij een jaar of negen is, eindigend als hij een tiener is. Hij wordt opgevoed door zijn grootmoeder die er een louche hotel op na houdt op de Zeedijk. Vanuit het café verkent hij de wereld. Buiten achtervolgt hij anderen en trekt op met de mensen uit de buurt. En hij verbeeld zich dingen, zoals zijn gesprekken met Vondel. En uiteindelijk moet hij afscheid nemen van een aantal belangrijke zaken in z'n leven.

De sfeer van het verhaal is groezelig en jaren zestig. Grootmoeder is ruw, maar houdt van haar kleinzoon. Constant leert het leven in de echte wereld, maar komt toch ook op het gymnasium terecht. Een aanrader.

12 november 2011

Het laatste oudejaar van de mensheid

Net als Jij bent mijn schat is Het laatste oudejaar van de mensheid van Niccolò Ammaniti wat over de top. De verschillende verhaallijnen zijn hilarisch en lopen ook allemaal uit de hand.

Ik had vooraf geen idee van het verhaal, alleen dat het op oudejaarsavond speelt. Oudejaarsavond 1999. En de verhaallijnen spelen zich allemaal af op en rond Woonpark 'De Eilanden' in Rome. Verhaalt vanuit vele verschillende perspectieven, kloppen alle lijnen met elkaar. En veel meer valt er niet te zeggen, want dan verraad ik te veel.

Ik blijf nieuwsgierig naar deze schrijver. Ik en jij heb ik ook al staan en ik heb de indruk dat dat wat rustiger is. Dat hilarische is prima voor een lome avond en een flinke verkoudheid. Maar heel lang kan ik dat toch niet hebben.

06 november 2011

50 Underwear Questions: A Bare-All History

Via Netgalley las ik 50 Underwear question van Tanya Lloyd Kyi. Ik koos ervoor om het te lezen omdat het kleurrijk uitzag (en het heeft inderdaad leuke illustraties) en het me nieuwsgierig maakte. Het is een jeugdboek, dus niet al te ingewikkeld, maar toch stak ik er wel wat van op.

Het boek gaat over wat wij over de eeuwen heen als ondergoed gedragen hebben en hoe dat steeds kleiner werd. Van lendendoek tot hoepelrokken. Van beschermend ondergoed voor op de fiets, tot vrouwen die opeens geen jurken meer tot de enkels droegen.

Interessant en grappig. Goed boek voor de doelgroep. En ik ga nog een boek van deze auteur lezen, over de spijkerbroek.

23 oktober 2011

Ella Minnow Pea

Ella Minnow Pea van Mark Dunn is een boek in brieven. En het speelt zich af op een verzonnen eilandje voor de kust van de VS. De belangrijkste zin in het boek is The quick brown fox jumps over the lazy dog.

De bedenker, Nollop, wordt vereerd op het eiland en de zin hangt aan een muur in de stad. Maar dan beginnen er letters te vallen. De raad ziet hierin de macht van Nollop. Deze letters mogen niet meer worden gebruikt of gezien. Hoewel de eerste letter, de 'z', het schrijven nog redelijk eenvoudig houdt, heeft het grote gevolgen. Bijna alle boeken moeten uit de bibliotheken worden verwijderd...

De raad gaat ver, een paar keer een gevallen letter gebruiken betekent verbanning. De enige redding is het opstellen van een zin met alle letters, maar dan met slechts 32 karakters in plaats van 35.

Een goed verzonnen verhaal en goed uitgewerkt. Ik heb met plezier gelezen hoe men probeert te overleven. En het leest lekker snel met die brieven. Wel maak ik hierdoor minder contact met de hoofdpersonen. En ik ben erg slecht in het lezen van titels, aanhef en groet. Mijn probleem, maar daardoor mis ik wel eens over wie het gaat. Dit boek is een aanrader voor mensen die houden van taalspelletjes.

18 oktober 2011

De familieblues

Ik weet niet of ik ooit zelf een boek van Yvonne Kroonenberg zou kopen, maar ik kreeg De familieblues voor mijn verjaardag. En ik heb met er toch een paar uur mee vermaakt en weer eens nagedacht over familie.

Het boek bestaat uit korte hoofdstukken, allemaal gerelateerd aan specifiek familielid: moeders, vaders, broers, zussen, opa's, oma's, ooms, tantes en ook tweelingen, familievetes en schoonmoeders. Alle anekdotes zijn autobiografisch of opgetekend naar contact met vrienden en vreemden. Elk hoofdstuk bevat wel iets herkenbaars. En gelukkig ook een heleboel dingen die gelukkig in m'n familie niet voorkomen.

Misschien in het dagelijks leven niet bijzonder hecht, als we elkaar nodig hebben zijn we er. En we hebben ook veel lol samen, zolang het maar niet te vaak is. Zo slecht heb ik het dan toch niet getroffen...

16 oktober 2011

Nieuwe buren

Tsja, wat moet ik van Nieuwe buren van Saskia Noort zeggen? Het was prima om naar te luisteren, maar ik heb zeker geen nieuwe favoriete auteur gevonden. Ik ben echt niet tegen seks in een boek, maar dit was me toch iets te expliciet.

Het verhaal: Het boek begint met vier vermoorde mensen in een vakantiehuisje en een nog rondkruipende baby. Hoe is dit zo gekomen? Dat is waar de rest van het boek over gaat.

Het is het verhaal van Eva en Peter. Net verhuisd, in een periode waarin Eva een miskraam krijgt. En Peter heeft lui zaad. Maar Eva wil niets liever dan een kind en komt niet over het verlies heen. Dan ontmoeten ze de nieuwe buren, Steef en Rebecca, een wat losgeslagen stel met weinig normen qua seksualiteit. Plus dat Steef een posttraumatische stress stoornis heeft. Je raadt het al, dat kan niet goed gaan... Al mijlenver zie je aankomen wat er gaat gebeuren, de enige vraag blijft wie de dader zal zijn. Dat is ook meteen de enige reden om door te gaan met luisteren.

Over het audioboek: Dit verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van zowel Eva als Peter, in afwisselende hoofdstukken. Doordat het hele boek door een vrouw werd voorgelezen, was ik af en toe even kwijt dat Peter aan het woord was. In dergelijke boeken zou het handig zijn om twee vertellers te hebben.

11 oktober 2011

Head over heel

Kort geleden las ik nog een boek van een Franse die in Nederland kwam wonen. Nu las ik, toevallig, een boek van een Australiër die emigreert naar Zuid-Italië (in de hak van de laars). Ik las Head over heel van Chris Harrison. Gekregen via Netgalley. Een heerlijk ontspannend boek.

Chris wordt verliefd op Daniela, die hij ontmoet in Dublin. Na wederzijdse bezoekjes besluit hij, in ieder geval tijdelijk, naar Zuid-Italië te emigreren. Hij verhaalt met veel humor en zelfspot zijn belevenissen. Het leren van de taal en de gewoonten. Het leren omgaan met het alleen dingen gedaan krijgen als je mensen kent, hoezeer hij er ook tegen is.

Het boek is bevestigd de vooroordelen die ik had over Italië. En dat is misschien juist wel relaxed. Gewoon een erg leuk boek.

20 september 2011

Bonjour Nederland

Tijd voor wat lichter werk, wat chicklit deze keer. Het werd Bonjour Nederland van Stéphanie Koning. Ze verhaalt van haar beslissing om naar Nederland te emigreren voor haar geliefde Peter uit Winschoten.

Als tiener leren ze elkaar kennen, maar dan gebeurd er verder niks. Tien jaar en veel gebeurtenissen verder verklaart Peter haar alsnog de liefde. En Stéphanie vertrekt naar Nederland.

Het boek leest heerlijk soepel. Korte hoofdstukken, veel humor en zelfspot. En ik word weer eens fijntjes gewezen op onze Nederlandse eigenaardigheden (patat met mayo, bevallen zonder ruggenprik, enz.).

Een grappig boek die me weer eens liet nadenken over wat ik logisch vind, maar een buitenlander misschien wel heel vreemd.

18 september 2011

De graanrepubliek

De graanrepubliek van Frank Westerman is een zo'n boek dat ik al een jaar of tien wil lezen. En toch kwam het er niet van. Vraag me niet waarom, want bijvoorbeeld Ingenieurs van de ziel van hem las ik met veel plezier. En dit onderwerp zou me waarschijnlijk nog meer aanspreken.

De geschiedenis van de graanschuur Oost-Groningen, het enige communistische bolwerk van Nederland. Het verhaal van boeren, arbeiders, graansubsidie, Europa, landaanwinning, land teruggave, de Blauwe Stad. De auteur vertelt het verhaal aan de hand van de herenboeren Tijdens op de Stocksterhorn, communist Koert Stek, landbouwcommissaris Mansholt. Vanuit zijn eigen achtergrond op de Wageningse universiteit. Het is een verhaal van strijd tussen boeren en overheid en voortschrijdend inzicht over grondgebruik. Landbouw, natuur en wateropslag wisselen elkaar af.

De geschiedenis is overtuigend beschreven en gaat leven. En na een plezierige lezing levert het ook nieuwe inzichten op. Een aanrader voor iedereen die van goed geschreven 'creative non-fiction' houdt.

13 september 2011

De gelukkige huisvrouw

Eigenlijk had ik al wel genoeg gelezen van Heleen van Royen en besloten dat het niks voor mij is. Maar de afgelopen week luisterde ik toch naar De gelukkige huisvrouw. Het verhaal is goed te volgen tijdens het uitvoeren van niet al te ingewikkelde werkzaamheden en werkte daarom goed. Omdat ik toch benieuwd was naar de rest van het boek, werden die klusjes toch gedaan.

Lea heeft het goed voor elkaar en is gelukkig met Harry, makelaar. Maar dan wil Harry een kind. Lea stemt in. De bevalling is zwaar en Lea krijgt een psychose. Die lijkt voor te komen uit het trauma van de niet verwerkte zelfmoord van haar vader toen ze 13 was.

De therapie die Lea volgt vond ik interessant om mee te krijgen, hoewel ik twijfel of het echt zo gaat. Deels vast wel, maar ik kreeg soms een beetje de kriebels. Maar misschien kwam dat ook wel een beetje door de voorleestoon, waarbij vooral het woord 'rouwen' wat irrant overkwam. De details van de bevalling hadden wat mij betreft achterwege gelaten kunnen worden en het taalgebruik van Lea is ook grover dan ik gewend ben (maar viel van de auteur te verwachten).

Al met al best een interessant boek over traumaverwerking, maar mijn mening over werk van Heleen van Royen is niet veranderd. Dat is gewoon niet voor mij bedoeld.

11 september 2011

Havana real

Havana real van Yoani Sánchez ontving ik via Netgalley. Toen ik het in hun catalogus zag, was ik net terug van vakantie op Cuba. Dit boek over het echte leven daar moest is dus wel lezen. Waarschijnlijk is dat heel anders dan wat ik als toerist te zien heb gekregen en wat onze gids wilde vertellen. En helaas is mijn voorstelling maar al te waar...

Het boek is een blog in boekvorm. Het bevat de posts van auteur tussen 2006 en 2010. Dit maakt dat het boek niet snel te lezen valt, van een blog lees je ook niet een paar jaar aan posts in een paar dagen. En sommige zaken lijken zich te herhalen. Niet erg en juist handig als je het blog volgt, maar niet als je een bundeling van posts leest. Daarom ben ik het blog maar gaan volgen: Generarion Y.


Het boek toont de strijd die het leven op Cuba vaak is. Men is niet vrij om te zeggen wat men wil, Yoani kan haar eigen tweets niet eens lezen. Ze mag bijna nergens naar binnen omdat ze verdacht wordt van gedrag tegen het regime. Eten is moeilijk te krijgen en vaak onbetaalbaar. Een aangrijpend boek over mysterieus eiland. Ik ben blij dat ik ook over deze kant heb gelezen.

06 september 2011

Meeuwen

Van Bernlef ben ik al jaren fan. Toch las ik nog maar weinig van hem. Wel staan er nu nog drie ongelezen boeken van hem in de kast. Te veel in één keer maakt wellicht depressief, maar ook Meeuwen las ik weer met genoegen. Plezier is gezien het verhaal niet het juiste woord...

Veel kan ik niet over het verhaal zeggen, aangezien dat de mystiek te veel wegneemt voor wie het boek nog wil lezen. Hoofdpersoon is Arend Wijtman, die opeens een week vakantie neemt en naar een eiland (één van de waddeneilanden?) gaat. Daar verblijft hij in een klein hotel en dwaalt wat rond over het eiland. En hoort de verhalen aan over een meisje van elf dat vermist raakt.

De sfeer is eenzaam. Het boek voelt kil en afstandelijk. En opnieuw voert Bernlef een hoofdpersoon op die een deel van zichzelf kwijtraakt en daarmee moet zien te leven. Een verhaal dat typisch bij Bernlef past.

04 september 2011

Hoe ik nimmer de ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen won (en dat me spijt)

Ik ga een maandje pogen om alleen van oorsprong Nederlandstalige boeken te lezen en er ligt al een een leuk stapeltje klaar. Ik begon met Hoe ik nimmer de ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarige won (en dat met spijt) van de in Nederland wonende Vlaming Ivo Victoria. En eigenlijk beschrijft de blurb het boek heel aardig:

Overrompelende en wrangkomische debuutroman over de gevolgen van een achteloos opscheppertje.
Een ontroerende en bitterzoete bespiegeling over vriendschap, verlies, afkomst de loop des levens en de geringe invloed die we daarop hebben.

De naamloze hoofdpersoon is als kind een enorme fantast en daar zijn in zijn volwassen leven flinke trekken van overgebleven. Zijn jeugdvriendschap met Dries is gebasseerd op de wilde verhalen dat hij meedoet aan de 'ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen', maar die hij helaas nog nooit gewonnen heeft. Wel is hij bevriend met een groot wielrenner, beweert hij.

De opschepperige, arrogante toon deed me even twijfelen over dit boek, de eerste hoofdstukken irriteerden. Daarna begon het te wennen en had ik ergens ook wel medelijden met de hoofdpersoon. Terug op geboortegrond in Edegem. Anekdotes over het verleden worden opgehaald. Een wat treurig boek, een ontzettend mooie sfeerbeschrijving.

31 augustus 2011

Het kind van Noach

Een kort boekje om het regenachtige weekend een paar dagen geleden mee af te sluiten. Het kind van Noach van Eric-Emmanuel Schmitt was aangrijpend en las als een trein.

Het is 1942, de Joodse Joseph is zeven en het wordt gevaarlijk voor hem in zijn ouders in Brussel. Ja, het klinkt als het zoveelste oorlogsverhaal. En ergens is dat ook zo. Maar omdat het verteld wordt vanuit het perspectief van Joseph, is het toch anders aangrijpend. Een beetje hetzelfde als wat zo goed werkte bij The boy in the striped pyjamas.

Joseph komt in een weeshuis terecht en ontmoet al snel de 16-jarige Rudy, waarvan hij al snel te weten komt dat hij ook Joods is. En zo zijn er wel meer in het weeshuis. Vader Puym heeft het maar druk met het verborgen houden, geholpen door apotheekster 'Sakerju' (haar stopwoord). Een verhaal dat laat zien dat iemands uiterlijk niet altijd overeenstemt met het innerlijk. Een verhaal dat een ernstige situatie op een lieve, naieve manier bekijkt. Misschien geen meesterwerk, wel een goed boek.

28 augustus 2011

World of pies

Grappig dat een boek soms zo anders is dan je van te voren verwacht. World of pies van Karen Stolz was een aanvulling bij een 'mooch' via Bookmooch. Een boek dat ik maar eens pakte omdat ik dacht dat een chichlit was die het prima deed voor een regenachtig weekend om hem daarna weer op Bookmooch te zetten. Een ontspannend boek was het zeker, maar anders dan verwacht.

Ik verwachtte een kabbelend boek waarin vooral veel taarten werden gebakken. Bij het doorbladeren had ik immers al wat recepten gezien. En ja, die recepten staan er in. Maar alleen in het eerste hoofdstuk draait het om het bakken van de taart.

In tien hoofdstukken wordt het leven van Roxanne beschreven vanaf het moment dat zijn twaalf is tot het moment dat haar dochter twaalf is. Het leven van een opgroeiende tiener in Annette, een stadje in Texas, in de jaren 1960. Tussen de verhalen zitten minstens een jaar, vaak meerdere. Maar alle belangrijke dingen worden beschreven. En de sfeer waaraan ik denk als ik aan die tijdsperiode in Amerika denk, spat van de pagina's. De moord op Kennedy komt aan bod, evenals de oorlog in Vietnam, de achtergrond klopt. En de verhalen boeien. Waarom kan ik niet echt zeggen, waarschijnlijk door de harmonie en de wens dat het goed gaat Roxanne.

Ondanks onjuiste verwachtingen een ideaal boek voor een regenachtig weekend.

27 augustus 2011

Predikant

Deel twee in de reeks met politie-agent Patrik Hedström (en zijn (nu) vrouw Erika) in de hoofdrol. Predikant is echter prima te lezen zonder voorkennis van IJsprinses. Alleen het achtergrondverhaal van de hoofdpersonen zet zich voort, de op te lossen moord staat volledig op zichzelf.

Opnieuw een boek dat vanaf pagina twee spannend is, een klein jongetje vindt het lichaam van een jonge vrouw. En er blijkt meer aan de hand, er liggen nog twee lijken, maar die zijn veel ouder...

Een spannende zoektocht waarbij haast geboden is. Sporen naar steeds dezelfde (ingewikkelde familie). Wat is er gebeurd en lossen ze het op tijd op?

Dit boek las ook weer lekker weg, dus meer delen in deze serie zullen zeker volgen.

20 augustus 2011

The silver chair (Narnia VI)

Eindelijk kwam ik weer eens toe aan een deel in de Narnia-reeks van C.S. Lewis. Het zesde en op een-na-laatste deel: The silver chair. Deze keer niet meer de vier kinderen die in eerdere boeken naar Narnia mochten. Wel Eustace, de neef van de vier broers en zussen, die in het vorige deel ook in Narnia kwam, en een vriendinnetje.

Prins Rillian moet gezocht worden, de zoon van prins Caspian. En daarvoor krijgen Eustace en Jill zodra ze in Narnia aankomen vier aanwijzingen van Aslan. Samen met 'Marsh-wiggle' Puddlegum gaan ze op avontuur. En avonturen zijn het zeker...

Het boek leest weer lekker weg. Het is allemaal niet ingewikkeld en niet overdreven spannend. Daarin blijf je toch merken dat het jeugdboeken zijn. Maar opnieuw met plezier gelezen. Dus binnenkort op naar het laatste deel: The last battle.

08 augustus 2011

Kolyma

Na Kind 44 een jaar geleden gelezen te hebben was het nu tijd voor Kolyma van Tom Rob Smith. Deel 2 in de serie over voormalig MGB-agent Leo Demidov. Nu hoofd van de geheime afdeling Moordzaken (moord werd officieel niet gepleegd in communistisch Rusland. Een thriller in de jaren 50 in Rusland.

Het verleden achtervolgt Leo en men is uit op wraak. Hij moet worden gestraft via zijn geadopteerde dochters. En hij moet iemand gaan bevrijden in de zwaarste goelag in Kolyma (bij Magadan, ver weg van Moskou).

Net als bij Kind 44 moest ik even in het verhaal komen. Maar toen dat eenmaal gebeurd was, wilde ik het boek niet meer aan de kant leggen. Opnieuw spannend en goed geschreven en je krijgt nog wat mee over communistisch Rusland. En er worden zaken aan de kaak gesteld, Chroestsjov houdt een 'geheime' toespraak waarin hij stelt dat het regime onder Stalin niet deugde. Dit roept nogal heftige reacties op.

Het verhaal is wel gruwelijk en met recht een thriller. Maar ik blijf aan deze reeks verslaafd. Deel 3 is al uit in het Engels (Agent 6). Eens kijken hoe lang ik kan wachten om dat aan te schaffen...

31 juli 2011

Westsiders

Westsiders van Tom Finn kreeg ik via het Early Reviewer programma van Librarything. Helaas kon dit boek we niet echt boeien. Korte verhalen uit Corner Brook, op Newfoundland.

Van Newfoundland weet ik helemaal niets, maar de sfeer in die in de verhalen wordt opgeroepen lijkt me wel passend voor het leven op een dergelijk eiland. Mensen lijken elkaar allemaal te kennen. Verder is de sfeer in alle verhalen drukkend. Altijd speelt er een drama mee. Helaas is het nergens spannend of vrolijk. Niet mijn favoriete leesvoer.

25 juli 2011

Among the departed

Voor mij was Among the departed van Vicky Delany het eerste boek over Constable Molly Smith dat ik las, maar het is deel vijf uit de serie over haar. Af en toe was dat te merken in een verwijzingen naar het verleden, maar voor het verhaal maakte het niet uit.

Het verhaal begint meteen zodat je schrikt, een jong jongetje word vermist. Hij is echter snel gevonden. Maar op de plek waar ze hem vinden blijkt ook een stel botten te liggen, al snel blijkt van een mens. Is dit dan de jaren geleden verdwenen Brian Nowak? Een nooit opgeloste verdwijningszaak en zijn vrouw en zoon wonen nog in het dorp, Trafalgar. Dochter Nicky zit in Vancouver.

Het mysterie wordt stukje bij beetje opgelost. En het blijft toch een typische cozy mystery, met wat liefdesperikelen bij de hoofdpersonen. Het verhaal leest wekker weg, hoewel het me ergerde dat voor de personen dan weer de voornaam en dan weer de achternaam werd gebruikt. Vaak vroeg ik me af over wie het nu weer ging.

Al met al een fijn boek voor regenachtig avonden. Als ik weer eens een deel in deze serie tegenkom zal ik het waarschijnlijk wel lezen.

13 juli 2011

The reader

Dit boek was heel anders dan ik van te voren verwachtte. Op de een of andere manier is het me gelukt om niet mee te krijgen waar The reader van Bernard Schlink over ging. En dat terwijl de film zo populair was (en de reden dat ik het boek nu las, hij staat al een tijdje op m'n HD-recorder en het wordt tijd die weer eens leeg te kijken). En het hielp mee dat ik woord op de flaptekst verkeerd begrepen had en dus iets anders verwachtte in deel 2 van dit boek.

Het boek begint al heel anders dan ik verwachtte en iets te erotisch naar mijn smaak. Aan de andere kant, misschien is het wel nodig om de toekomstige relatie tussen Michael (15) en Hanna (in de 30?) te begrijpen. De latere ontmoeting in de rechtzaal en het contact vanuit de gevangenis. Het verhaal over de concentratiekampen. Alles bevat elementen die al in het eerste deel van het boek aan bod komen.

Het boek heeft me na deel 1 aangenaam verrast en meerdere malen gebeuren er dingen die ik niet direct had zien aankomen, maar die wel precies kloppen. Blij dat ik het boek gelezen heb, en zeker aan te raden. Binnenkort is het tijd voor de film.

10 juli 2011

Riem

Een verhaal over het leven in Saoedi-Arabië, dat is het Riem van Ahmed Abodehman. Een autobiografisch verhaal over opgroeien in een cultuur die snel veranderd door de opkomst van westerse scholen. En hoe interessant dat ook klinkt, voor mij werkte dit boek niet. De taal was te poëtisch, ik was vooral vaak de draad van wat er gebeurde kwijt.

Dat neemt niet weg dat ik niet wat heb opgestoken van het verhaal over het opgroeien in een klein dorp en het leven daarna in de grotere stad. Het een-en-ander over de cultuur wordt me wel duidelijk, zoals de positie van de vrouw die weggaat bij haar man zodra ze denk hem niks meer te bieden te hebben.

Maar het kostte me vooral moeite om door dit verhaal te komen, helaas.

09 juli 2011

Drie Afrikaanse comics

De afgelopen week las ik voor het slapen gaan drie comics uit Afrika. Eens wat
anders, voor tussendoor. Drie heel verschillende verhalen en stijlen.

De eerste was Africavi van Anani & Mensch, uit Togo. Een verhaal over een zoektocht naar ijs, omdat Koning Africato (Frans I) daarmee zijn dorp wil koelen. Of beter gezegd, omdat een handelaar denkt dat dat de beste manier is om die koeling voor elkaar te krijgen. De zoon van de koning en de handelaar gaan op stap. En al snel blijkt de handelaar een slinks figuur te zijn. Ondertussen de koning dat zijn zoon nu wel wat westerse beschaving leert. Helaas heeft de koning een hele andere perceptie van waar het ijs vandaan moet komen en wat zijn zoon zal meemaken dan in werkelijkheid gebeurd. Een mooie satire.

De tweede is Een eeuwigheid in Tanger van Titi & Ngangué, uit Ivoorkust en Kameroen. Beide auteurs wonen tegenwoordig in Frankrijk. Dit verhaal gaat over een vluchteling, die met veel moeite en na vaak belazerd te zijn geweest in Tanger terecht komt. Nog een klein stukje naar Europa. Maar zo moeilijk te bereiken. Het verhaal van de vluchteling van de andere kant. Een verhaal dat me laat nadenken over een probleem waar ik het antwoord waarschijnlijk nooit op zal weten.

De laatste, en wat mij betreft ook de minste van de drie, is Imboa de koning en Ifara van Didier Mada BD, uit Madagaskar. Een verhaal over een strijd tussen stammen, kannibalisme en exotisme. Voor mij iets te magisch en chaotisch.

Al met al drie interessante verhalen vanuit een totaal ander wereldbeeld dan het mijne.

29 juni 2011

De kleine walvis

Een klein, en onverwacht mooi werkje, dat is De kleine walvis van Lynne Cox. Heel veel gebeurt er niet in de paar uur die dit verhaal beschrijft, maar op een bepaalde manier toch ook weer wel.

De hoofdpersoon, de auteur zelf, is een zeventienjarig meisje, dat traint als lange afstandszwemmer in zee. Op een vroege ochtend is het water vreemd onrustig. Er zwemt iets groots onder haar door. En ze wordt bang. Het zou een haai kunnen zijn...

Steve, die haar vaak vanaf de kant in de gaten houd (in de goede zin van het woord), weet dat het een kleine walvis is, een jong dat z'n moeder is kwijt geraakt op de toch van Mexico naar het noorden. Kortdurend ontstaat er een band tussen Lynne en het walvisjong. Een bijzondere band, die erg mooi beschreven wordt. Het jong weet dat Lynne hem wil helpen zijn moeder te vinden...

Het boek is mooi geschreven, met af en toe misschien wat erg diepzinnige gedachten van Lynne die zowel uitgeput als geschokt moet zijn. Maar die maken het verhaal dan ook wel weer mooi en meer dan alleen verhaal van een babywalvis die z'n moeder kwijt is.

28 juni 2011

Into the forbidden zone

Een nieuw concept, waarop Anna me we, de Kindle Singles. Korte boekjes of lange essays, 't is maar net hoe je het bekijkt, over actuele onderwerpen die je voor een paar dollar kunt downloaden. Ik probeerde het met Into the forbidden zone van William Vollmann.

De auteur brengt kort na de aardbeving in Japan (afgelopen voorjaar) een bezoek aan het gebied rond Fukushima. Helemaal gerust is hij niet als hij vertrekt, dus hij heeft geprobeerd een geigerteller te regelen. Of hij werkt, dat is nog wat onduidelijk, maar beter iets dan niets.

Het is een eerlijk essay over zijn eigen angsten, met daarbij het ontbreken van enige angst bij de meeste Japanners die wel geevacueerd zijn (omdat het moet), maar zich verder niet al te veel zorgen maken. En dat vond ik toch wel schokkend in een land waar atoombommen gevallen zijn.

Het verhaal bevat wat veel herhaling en de opgebouwde spanning wordt misschien wat te snel gebroken. Maar aan de andere kant, het verhaal is actueel. Over een jaar zou het onderwerp me waarschijnlijk niet veel meer interesseren. Dan liever een wat ruwere versie.

24 juni 2011

Versluiering

Tsja, wat moet ik van dit boekje zeggen? Versluiering van Monaldi & Sorti is het geschenk voor de maand van het spannende boek. Meestal zijn die geschenken wel aardig. In dit geval weet ik het niet. Ik heb het idee dat er teveel personages met teveel lastige namen in voorkwamen en heel spannend vond ik het niet.

Het verhaal speelt in Parijs in 1647. En voor het komende carnaval wil het hof dat er een grootste Italiaanse opera wordt opgevoerd. Atto Melani vraagt zich af wat voor complot daar achter zit. En natuurlijk is dat complot er. En gaan we nog verder terug in de tijd, aan de hand van oude geschriften.

Al met al is dit gewoon niets voor mij. Teveel personen, teveel saaie oude geschriften en allemaal een beetje te veel voor een krappe honderd pagina's. Misschien dat de dikke pillen van dit schrijversduo beter uit pakken, maar ik laat hun werk voorlopig maar aan mij voorbij gaan.

19 juni 2011

Het aapje dat geluk pakt

Omdat ik de laatste tijd het gevoel heb behoorlijk rond te rennen en het soms een eeuwigheid lijkt te duren voordat ik een boek uit heb, heb ik een stapeltje dunne boeken samengesteld, om zo toch het idee te krijgen eens iets uit te krijgen. Niet dat het echt helpt, het schiet nog steeds niet op. En laat ik over bloggen maar zwijgen. Het aapje dat geluk pakt van Arnon Grunberg heb ik al een week uit. En er staat me nog een flinke rij drukke weekenden te wachten, maar doordeweeks wordt het, na komende week, waarschijnlijk weer iets rustiger (hoop ik).

Ik houd eigenlijk helemaal niet van Grunbergs werk. Maar dit dunne werkje stond al tijden in de kast. Een verhaal over de Nederlandse tweede man van de ambassade in Peru, Jean Baptist Warnke. Een dipl0maat zonder mening. Tot hij wordt verleid door de Peruaanse Malena. Opeens lijkt heel zijn huidige leven zinsloos. Maar is Malena wel zo onschuldig en alleen op een minaar uit?

Een verhaal dat past in het werk van Grunberg en waar ik niet warm voor loop. Niet erg, mijn mening weer bevestigd. Misschien dat ik ooit nog eens in Tirza begin, misschien dat ik dat maar beter kan laten.

06 juni 2011

The white woman on the green bicycle

Soms vergis je je gewoon volledig in je gedachten over een boek. Bij The white woman on the green bicycle van Monique Roffey dacht ik aan een boek met een milieu thema. Daarnaast stonden me goede recensies bij. Toen het boek met via Netgalley aangeboden werd, hoefde ik dan ook niet te twijfelen. Maar toen zat ik dat ik me volledig in het onderwerp had vergist. Het verhaal speelt in revolutionair Trinidad en Tobago. Een land waar ik helemaal niks van weet. Maar interesse in het Caribisch gebied heb ik wel en 'Orange prize finalist' zegt toch ook zeker iets.

En wat ben ik blij dat ik dit boek gelezen heb. De proloog waarbij een jongen door de politie in elkaar wordt gemept liet me nog even twijfelen, maar al snel wilde ik alles weten over het moeizame huwelijk van Sabine en George en de afgelopen 50/60 jaar op Trinidad en Tobago.

George kan in de jaren '50 een goede baan krijgen op Trinidad (in Port of Spain) en vertrekt voor drie jaar, samen met Sabine, net getrouwd. Ze komen aan als Brits kolonist, vlak voordat Eric Williams naar de macht grijpt en er een gespannen decennium sfeer ontstaat, zoals rond die tijd wel meer in het Caribisch gebied.

We beginnen het verhaal echter in 2006, met Sabine en George in Trinidad, vechtend voor de rechten van de lokale huishoudelijk hulp en haar zoon. Pas halverwege het boek zien we hoe het allemaal zo gekomen is. Deze manier van vertellen werkt briljant voor dit boek, want ik was continu nieuwsgierig en ik heb een aantal keer wikipedia nageslagen om te kijken of dit boek historisch waar kon zijn (ja, dat lijkt te kunnen).

Het verhaal vertelt het moeizame huwelijk van George (houdt van Trinidad) en Sabine (wil niets liever dan terug naar Engeland), de revolutie, de lastige verhouding tussen blanke kolonist en donkere local. Goed geschreven, waarheidsgetrouw, leerzaam. Een absolute aanrader, ik heb genoten van dit boek en veel opgestoken.

31 mei 2011

The voyage of the dawn treader (Narnia V)

Voor mij het vijfde deel van de Narnia-reeks, The voyage of the dawn treader. Van de vier kinderen die al vaker in Narnia kwamen, zijn dit nu alleen Lucy en Edmund. En hun irritante neef Eustace, want bij hem logeerden ze toen ze het schilderij van de 'Dawn Treader' werden ingezogen.

Op dat schip vinden ze prins Caspian weer, die op zoek is naar de zeven verdwenen heren van Narnia. Ook sprekende muis Reepicheep is mee, in de hoop het land van Aslan te vinden.

Onderweg worden verschillende eilanden aangedaan, met eigen problemen. Eustace verandert in een draak, objecten in het water worden automatisch goud, het eiland van je dromen (ja, ook je nachtmerries) kan maar net worden ontweken.

Opnieuw een verhaal dat lekker wegleest en door de avonturen op de verschillende eilanden afwisselend. Op naar de laatste twee boeken in de serie.

29 mei 2011

Cooking up murder

Veertien uur in de bus en een aantal middagen aan het strand. De gelegenheden om te lezen. Alleen ken ik mezelf en ik nog al snel afgeleid door alles wat er om me heen gebeurd. Dus koos ik voor tijdschriften en een eenvoudig te volgen boek: Cooking up murder van Miranda Bliss. Een cozy mystery, met genoeg spanning en chicklit humor om me te vermaken.

Annie en Eve gaan samen op kookcursus, Eve's manier om Annie op te fleuren na een gebroken huwelijk. Op de eerste avond zien ze mede-cursist Beyla ruzien met Drago, iets later vinden ze hem stervende op de parkeerplaats... Eve's ex-vriend en politieman Tyler voert het onderzoek uit. Eve wil hem te slim af zijn en slaat met Annie aan het sporen.

Natuurlijk is niets wat het lijkt en wordt er vanalles verkeerd geinterpreteerd, maar uiteindelijk komt de waarheid boven tafel. Een verhaal volgens het vaste stramien van een cozy mystery, met aan het eind van het boek de tijdens de kookcursus besproken recepten (ik kreeg niet meteen de wens het ook te koken). Prima eenvoudig vermaak, niet meer, niet minder. Precies wat ik vooraf verwachtte.

24 mei 2011

Our man in Havana

Een beter moment om aan dit boek te beginnen kan ik niet bedenken: in het avondzonnetje aan een zwembad aan de rand van Havana, na twee dagen rondgelopen te hebben in deze stad. Klaar om de rest van Cuba te gaan verkennen. Maar eerst een paar uurtje Our man in Havana van Graham Greene. Uiteindelijk uitgelezen in een van de uren in de bus.

Wormold is stofzuigerverkoper in Havana en wordt zonder het zelf echt te willen geheim agent voor Engeland. Al snel ziet hij dat hij best wat kan verzinnen en wat namen kan noemen, en het geld stroomt binnen. Maar bevriend huisarts Hasselbacher ziet iets anders. En opeens worden alle verzinsels toch eng echt. En het leven van Wormold komt in gevaar. En dan is er nog zijn dochter Milly, waarop het hoofd van de politie (vele jaren ouder), zijn zinnen heeft gezet.

Spionage, geheime agenten, normaal gesproken niet aan mij besteed. Maar gezien de locatie en het feit dat ik The quiet American met plezier voor mijn Engelse lijst las, toch een boek om mee te nemen op vakantie. En ik ben blij toe. Het verhaal heeft humor en ik ben verbaasd over de naïviteit van Wormold. Maar dom is nou ook weer niet, anders had hij aan het eind van het boek niet meer geleefd.

Ja, het Cuba van nu is niet meer als toen, in de jaren 40/50. Alhoewel, de sfeer is er nog wel degelijk. Geen mafioso en casino's meer, wel de rum en de swingende muziek. En lopend door de steden is de sfeer van het boek toch behoorlijk op te roepen.

28 april 2011

Naming the bones

Naming the bones van Louise Welsh was een heel ander boek dan dat ik van te voren had verwacht. Ik kreeg het via het Early Reviewers programma van Librarything, maar de bezorging liet op zich wachten. Dus toen ik het kreeg had ik geen idee meer waar het over ging. Op de achterkant staat alleen "Knee-deep in the mud of an ancient burial ground, a winter storm raging around him, and at least one person intent on his death: how did Murray Watson end up here?" En daarnaast is er de voorkant zoals hiernaast te zien. Mijn idee: een thriller.

Hoewel het boek zeker spanning kende, vond ik het geen typische thriller. Dat had ik na anderhalf hoofdstuk al door, waarin bleek dat de hoofdpersoon werkte aan een biografie van een mysterieuze schrijver die jong stierf. Meteen kwamen beelden op van Dead poets society en de boeken The rule of four en De verborgen geschiedenis op. Een film en boeken die bij mij niet echt werkten. Maar ik zat in de trein met dit als enige leesvoer. En het boek wist me toch te grijpen.

Het verhaal speelt in Schotland. Deel een in Edinburgh en Glasgow, deel twee op het eiland Lismore. En het is najaar. Dus de omgeving is zeker mysterieus. En Murray is echt geïntrigeerd door schrijver Archie Lunan. En hij gaat fanatiek op zoek. Wordt tegengewerkt door zijn hoogleraar, maar zet door. Steeds wordt duidelijker waarom het hem zo moeilijk wordt gemaakt. En natuurlijk heeft hij ook problemen met zijn broer Jack en een niet verwerkt verleden, om het verhaal een persoonlijkere tint te geven.

Al met al een boek dat ik met plezier las. Af en toe wel een beetje spannend, maar dat duurde dan maar een paar pagina's. Niet erg, het leest lekker en je gaat wel op in het verhaal.

25 april 2011

Beatrice en Vergilius

Toen ik Het leven van Pi las, wist ik niet zo goed wat ik ervan moest vinden. Datzelfde heb ik nu met het laatste boek van Yann Martel: Beatrice en Vergilius. Ik heb het nu een paar dagen uit, en ik weet het nog steeds niet. Laat ik beginnen met het feit dat ik het met plezier las. Maar als ik er op terug kijk, weet ik eigenlijk niet zo goed waar het over ging. Maar dat zal ook wel de bedoeling zijn, want beide Henry's (de één bekend schrijver met afgekeurd manuscript, de ander taxidermist met onafgerond verhaal) worden er ook van beschuldigd.

Ergens gaat het over de Holocaust. Maar het gaat vooral over de beide manuscripten van beide Henry's die over de Holocaust zouden gaan. Dat van Henry de schrijver komen we nooit te weten, maar dat van Henry de taxidermist gaat over Beatrice en Vergilius, een opgezette aap en ezel. En die hebben filosofische gesprekken, bijvoorbeeld over een peer, die een van het nog nooit gezien heeft. Die gesprekken vond ik overigens erg boeiend.

Het verhaal van de beide Henry's ik ook best ok, hoewel de taxidermist een beetje een engerd is. Maar waar het boek nou eigenlijk heen wil? Het laatste deel had voor mij niet op deze manier gehoeven. En de laatste vragen zetten wel degelijk aan het denken, maar lijken toch niet helemaal te passen bij de rest van het verhaal. En ergens ook weer wel (zucht, verwarrend...).

20 april 2011

Today the world is watching you

Het boek Today the world is watching you is een boek dat volgens mij is geschreven voor de Amerikaanse middelbare scholier. Het onderwerp is 'The Little Rock Nine', een groep van negen donkere leerlingen die in 1958 les mag krijgen op een 'witte' high school. De eerste poging tot integratie, die met ongelofelijk veel moeite eigenlijk niet lukt.

Aangezien op de middelbare school geschiedenis me gestolen kon worden en hoewel de VS voor aardrijkskunde een eindexamenonderwerp was, weet ik over de integratie van blank en zwart in de VS bitter weinig. Ja, Rosa Parks en de bus en 'I have a dream' van Martin Luther King. En dan houdt het wel op.

Vandaar dat het niveau van dit boek goed aansloot bij wat ik wist en heb ik er in ieder geval iets van geleerd. En ben ik er eens echt van geschrokken hoe laat die integratie op gang kwam. Vroeger realiseerde ik me niet zo hoe kort dat eigenlijk nog maar geleden is. En een boek als 'The color purple' krijgt hierdoor voor mij ook wat meer context.

Een boek dat ik met interesse las.

12 april 2011

De hemel is goud

Aan het begin van dit jaar heb ik erg veel plezier beleefd aan Het pauperparadijs van Suzanna Jansen. Haar recent uitgekomen dunne boekje De hemel is goud kon ik daarom niet laten liggen.

Dit boekje bestaat uit twee verhalen. Het hoofdverhaal over de race van Parijs naar Madrid, die in Bordeaux moest stoppen omdat het allemaal te gevaarlijk was, in 1903. Het andere verhaalt van een minister-president die gek is van snelle auto's, zich te laat terug trekt als lijsttrekker en de verkiezingen gaat verliezen (iemand een idee wie hiervoor model stond? ;).

Het eerste verhaal vond ik het interessants. De deelnemers in details weergegeven. De spanning is te voelen. Je ziet de auto's voorbij scheuren over wegen die daar eigenlijk niet voor gemaakt zijn. Het tweede verhaal vind ik wat minder. Herkenbaar en ook daarin is de hang naar te hoge snelheid te zien, maar verder vind ik het niet zo interessant.

Het totale boekje leest weer lekker weg, is onderhoudend en zeker aan te bevelen.

09 april 2011

De kraai

Over het boekenweekgeschenk De Kraai van Kader Abdolah hoorde ik vooral negatieve recensies. Nu ik het gelezen heb, begrijp ik dat eigenlijk niet zo. Ik zie niet wat er kinderlijk aan zou moeten zijn. En het boek past, voor de verandering, bij het thema van de boekenweek.

Het verhaal gaat over een koffiehandelaar in Amsterdam, een vluchteling uit Iran. En eigenlijk een schrijver. Hij vertelt over zijn verleden, met verwijzingen naar de Nederlandse literatuur. Dit laatste is wel iets wat ik wat minder vindt, omdat achterin heb boek wordt aangegeven dat de citaten ietwat zijn aangepast. Maar hoe precies, dat staat er niet bij.

Verder een aardig verhaal waar ik wel iets van geleerd heb over het voor mij toch wat onbekende Iran.

04 april 2011

Dance lessons

Dance lessons van Áine Greaney is niet het soort boek dat ik normaal gesproken zou kiezen om te lezen, maar een goede keuze voor een boek om te recenseren (NetGalley). Enige romantiek, maar niet al te veel (niet mijn ding) en niet het belangrijkste deel van het boek. De nadruk ligt op verloren familie.

Ellen is Amerikaanse en getrouwd met de Ierse Fintan. En hun relatie lijkt eigenlijk al over te zijn wanneer Fintan overlijdt in een (dronken) bootongeluk. Een paar maanden later komt Ellen erachter dat zijn moeder nog in leven is, hoewel Fintan altijd gezegd heeft dat ze dood was. Wat is de oorzaak van deze ontkenning? Ellen besluit om naar Ierland, naar Knockduff, te gaan, om daar Jo Dowd, Fintan's moeder, te vinden. Wat er daar gebeurt, laat ik aan de lezer over om uit te vinden...

Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven en zelfs een paar keer vanuit een perspectief van iemand die niet eerder is genoemd, zodat je je afvraagt wie ze is en wat haar verhaal toevoegt. Het houdt je nieuwsgierig. Wat is er gebeurd in het verleden? Hoe zijn die personen met elkaar verbonden?

Ik vond het een interessant, geloofwaardig en realistische verhaal, dat ik met plezier gelezen heb. Op de één of andere manier niet al te zwaar, maar met een diepe betekenis.

29 maart 2011

De donkere kamer van Damokles

De donkere kamer van Damokles van Willem Frederik Hermans stond al lang op mijn lijstje toen ik het een tijd terug voor mijn verjaardag kreeg. Voordat ik het las stond het alsnog ruim een jaar in mijn kast. En waarom is me dan weer eens een raadsel.

Het verhaal zal waarschijnlijk bij de meesten bekend zijn. Het verhaal van de antiheld Osewoudt. Is hij nu een verzetsheld, een verrader of er gewoon ingeluisd? Bestaat zijn dubbelganger Dorbeck, die hem opdrachten gaf, echt of heeft Osewoudt hem verzonnen? Een verhaal dat je vertwijfeld achterlaat over wat er nu precies gebeurd is. En dat heb ik bij Hermans meer gehad, toen in Au Pair dichtsloeg.

Maar dat geeft niet, dat maakt het verhaal misschien zelfs alleen maar intrigerender. En het geeft een inkijk in de verzetswereld en in de wereld van verraders.

Het heeft even geduurd voor ik het kreeg, voor ik het las en voor ik het uithad, maar het is een aan te raden boek.

15 maart 2011

Plastic

Plastic van Susan Freinkel is een goed geschreven en informatief boek. Het verhaal begint bij het begin: hoe kwamen we aan plastic, wat waren de eerste dingen die we ermee deden? Maar ook de nadelen worden in dit boek uitvoerig beschreven. Soms misschien ietwat langdradig, maar over het algemeen een boek dat ik met plezier las.

Het boek begint met ivoren kammen. Die kunnen worden vervangen door bakelieten. Ineens kan iedereen zich er één veroorloven. Het verhaal vervolgt met plastic stoelen. Hoewel het ontwerp niet eenvoudig was, zie je ze nu overal. Stoelen uit een stuk. Sterk genoeg, gemakkelijk stapelbaar, redelijk comfortabel en goedkoop.
Daarna op naar het speelgoed, met nadruk op de frisbee. Een element dat veel populairder is dan ik dacht en vewachtte.
populairder dan ik dacht en verwacht.

Maar het is niet allemaal leuk. Het boek heeft als ondertitel "A toxic love story". En niet voor niets. Hoewel het mogelijk werd om bloed goed te bewaren en toe te dienen, kwamen daarmee ook schadelijke chemicaliën mee. Hoewel nog niet alle effecten bekend zijn, blijkt het met name schadelijk voor jonge kinderen.

En met de opkomst van de plastic industrie, beginnen we producten steeds vaker slechts eenmalig te gebruikten. Wegwerpaanstekers, waterflessen, plastic zakken. Het verhaal is gericht op Amerika, waar het moeilijker lijkt om mensen voor plastic te laten betalen. In Nederland zijn statiegeldflessen normaal en het betalen voor plastic tassen in supermarkten ook. Maar in Amerika blijkt het bijna onmogelijk om hier wetten voor te maken. Hoewel niet verbazend, wel zonde.

Al met al heb ik dit boek met plezier en interesse gelezen. Ik heb veel geleerd en ben me weer bewust geworden van de gevaren van plastic en het verschil tussen Amerika en Europa. Een boek dat ik aanbeveel. Het verhaal is herkenbaar en zet aan tot nadenken.

06 maart 2011

De weduwnaar

Alweer ruim vier jaar geleden las ik Komt een vrouw bij de dokter van Kluun. Opeens wilde ik ook het vervolg lezen, De weduwnaar. Waarschijnlijk gevoed doot de verfilming van het eerste deel vorig jaar en het nieuw verschenen boek van Kluun (Haantjes).

Dit boek gaat verder waar Komt een vrouw bij de dokter ophield. Carmen is overleden aan kanker en laat haar man Stijn en hun dochtertje Luna (3,5) achter. Stijn vlucht in drugs en sex, met half Amsterdam. Zijn relatie met Roos, met wie hij Carmen 'bedroog' tijdens haar sterfbed wordt slechter, door zijn gedrag komt de band met zijn collega's volledig onder druk te staan. Er moet iets gebeuren. Op aanraden van een spirituele ziener vertrekt Stijn met Luna naar Australië.

Daar komt hij eindelijk tot rust. Weliswaar langzaam en redelijk vaak geërgerd door het feit dat hij weinig kan ondernemen met Luna in de buurt.

Een goed vervolg op het eerste boek. Ondanks de zware thema's leest het lekker weg. Hoe weinig ik me soms ook in Stijn kan vinden, zijn verhaal is ontroerend.

24 februari 2011

Prince Caspian (Narnia IV)

Deel 4 in de Narnia reeks: Prince Caspian. Het deel dat me tot nu toe het meeste aansprak. De koningen en koninginnen Peter, Edmund, Lucy en Susan komen weer terug in Narnia. Waar het vele jaren later is. En de glorie van weleer is vergaan.

Er woedt oorlog tussen de oude Narnians en de nieuwe inwoners. Caspian moet weer koning worden en oude tijden laten herleven.

Het verhaal was redelijk spannend, met alleen wat te veel verschillende volken naar mijn smaak. Verder een gesmeerd verhaal. Misschien goed dat ik het niet meteen na de andere delen gelezen heb, maar wat andere boeken tussendoor lag. Dat ga ik nu in ieder geval weer doen, voordat ik aan The Voyage of the Dawn Treader.

20 februari 2011

All-inclusive

Een zogenaamde literaire thriller op z'n tijd vind ik wel wat, maar Suzanne Vermeer is niet mijn schrijfster. Ik las haar debuut, All-inclusive. En hoewel het een aangrijpend verhaal is, spannend is het zelden.

Chantal en Jeroen verliezen tijdens een all-inclusive vakantie in Turkije hun tweelingzoons, ze verdrinken in het zwembad. Na al het verdriet komt de vraag of dat wel toeval is. Naast deze hoofdlijn is het vooral het verhaal van de stroefe verhouding tussen Chantal en haar grootmoeder, de groeiend zelfvertrouwen van Chantal en hoe als stel verder te gaan na zo'n verlies.

Het verhaal op zich is niet eens zo slecht, maar geen thriller. En het is mijn schrijfstijl niet, er wordt te veel uitgelegd, te veel benoemd, te veel gezeurd. Dus geen auteur om snel naar terug te grijpen, dit genre heeft boeken te bieden de me waarschijnlijk meer zullen aanspreken.

13 februari 2011

Suddenly in the depths of the forest

Hoewel ik het idee had dat ik het werk van Amos Oz al kende, heb ik nooit wat van hem gelezen en zelfs niks van hem in de kast staan. Via Netgalley las ik Suddenly in the depths of the forest, een jeugd-/(kinder-) boek.

Alle dieren zijn uit het dorp verdwenen. De ouderen praten er niet over, kinderen mogen er niet naar vragen. Maar af en toe maken de ouders een dierengeluid en daarna doen ze weer alsof er niks aan de hand is. En de kinderen maar bang maken met een duivel Nehi. Maar natuurlijk zijn er altijd wel kinderen die op zoek willen naar het geheim en het bos in trekken.

Een goed verhaal: spannend, veel fantasie, een moraal.