Overdonderend, dat lijkt het enige passende woord bij Drive-by saviours van Chris Benjamin. Het is een debuut van een zeker veelbelovend auteur, maar er staat te veel in de de 340 pagina's die het boek dik is. En omdat aan het begin van boek twee verhalen worden verteld, namelijk van Bumi in Indonesië en dat van Mark in Toronto, Canada, in afwisselende hoofdstukken, legde ik het boek al snel neer na het lezen van één hoofdstuk. Pas halverwege het boek komen de lijnen bij elkaar. Het koste me een maand om door dit boek heen te komen, terwijl het me wel interesseerde.Laat ik bij het verhaal van Bumi beginnen, want dat vond ik verreweg het interessantst (en het neemt gelukkig ook het merendeel van het boek in beslag). Bumi groeit op op een klein, Indonesische visserseiland. Totdat van de regering alle kinderen naar school moeten en Bumi van zijn gezin gescheiden wordt en op het vaste land moet gaan wonen. Maar Bumi kan als een van z'n weinige eilandgenoten al lezen, en verveelt zich op school. En hij is radicaal. Uiteindelijk levert dat natuurlijk problemen op.
Mark werkt in de vreemdelingenhulpverlening, maar lijkt er niet voor geboren te zijn. Hij kan vooral goed voorstellen schrijven en geld binnenhalen, maar verliest zijn passie. En dat merkt zijn vriendin Sarah. Maar dan onmoet Mark Bumi in de metro en verandert zijn leven. Hij gaat er volkomen voor om Bumi te helpen en ondekt ondertussen waarom zijn relatie met zijn zus zo moeizaam ging.
Dit is het verhaal in een notendop. Een belangrijke rol in het verhaal is er voor de obsessieve-compulsieve stoornis. En verder voor de vluchtelingen problematiek, politieke onrust in Indonesië, uitbuiting van illegalen in Canada, het waarmaken van je dromen, slechte familierelaties door onbegrip, enz. Dit zijn de belangrijkste onderwerpen. Daarnaast zijn er nog een aantal zijstapjes. Al met al te veel en de meeste onderwerpen zijn een eigen boek waard. Jammer, want de auteur nodigt uit tot lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten