29 maart 2011

De donkere kamer van Damokles

De donkere kamer van Damokles van Willem Frederik Hermans stond al lang op mijn lijstje toen ik het een tijd terug voor mijn verjaardag kreeg. Voordat ik het las stond het alsnog ruim een jaar in mijn kast. En waarom is me dan weer eens een raadsel.

Het verhaal zal waarschijnlijk bij de meesten bekend zijn. Het verhaal van de antiheld Osewoudt. Is hij nu een verzetsheld, een verrader of er gewoon ingeluisd? Bestaat zijn dubbelganger Dorbeck, die hem opdrachten gaf, echt of heeft Osewoudt hem verzonnen? Een verhaal dat je vertwijfeld achterlaat over wat er nu precies gebeurd is. En dat heb ik bij Hermans meer gehad, toen in Au Pair dichtsloeg.

Maar dat geeft niet, dat maakt het verhaal misschien zelfs alleen maar intrigerender. En het geeft een inkijk in de verzetswereld en in de wereld van verraders.

Het heeft even geduurd voor ik het kreeg, voor ik het las en voor ik het uithad, maar het is een aan te raden boek.

15 maart 2011

Plastic

Plastic van Susan Freinkel is een goed geschreven en informatief boek. Het verhaal begint bij het begin: hoe kwamen we aan plastic, wat waren de eerste dingen die we ermee deden? Maar ook de nadelen worden in dit boek uitvoerig beschreven. Soms misschien ietwat langdradig, maar over het algemeen een boek dat ik met plezier las.

Het boek begint met ivoren kammen. Die kunnen worden vervangen door bakelieten. Ineens kan iedereen zich er één veroorloven. Het verhaal vervolgt met plastic stoelen. Hoewel het ontwerp niet eenvoudig was, zie je ze nu overal. Stoelen uit een stuk. Sterk genoeg, gemakkelijk stapelbaar, redelijk comfortabel en goedkoop.
Daarna op naar het speelgoed, met nadruk op de frisbee. Een element dat veel populairder is dan ik dacht en vewachtte.
populairder dan ik dacht en verwacht.

Maar het is niet allemaal leuk. Het boek heeft als ondertitel "A toxic love story". En niet voor niets. Hoewel het mogelijk werd om bloed goed te bewaren en toe te dienen, kwamen daarmee ook schadelijke chemicaliën mee. Hoewel nog niet alle effecten bekend zijn, blijkt het met name schadelijk voor jonge kinderen.

En met de opkomst van de plastic industrie, beginnen we producten steeds vaker slechts eenmalig te gebruikten. Wegwerpaanstekers, waterflessen, plastic zakken. Het verhaal is gericht op Amerika, waar het moeilijker lijkt om mensen voor plastic te laten betalen. In Nederland zijn statiegeldflessen normaal en het betalen voor plastic tassen in supermarkten ook. Maar in Amerika blijkt het bijna onmogelijk om hier wetten voor te maken. Hoewel niet verbazend, wel zonde.

Al met al heb ik dit boek met plezier en interesse gelezen. Ik heb veel geleerd en ben me weer bewust geworden van de gevaren van plastic en het verschil tussen Amerika en Europa. Een boek dat ik aanbeveel. Het verhaal is herkenbaar en zet aan tot nadenken.

06 maart 2011

De weduwnaar

Alweer ruim vier jaar geleden las ik Komt een vrouw bij de dokter van Kluun. Opeens wilde ik ook het vervolg lezen, De weduwnaar. Waarschijnlijk gevoed doot de verfilming van het eerste deel vorig jaar en het nieuw verschenen boek van Kluun (Haantjes).

Dit boek gaat verder waar Komt een vrouw bij de dokter ophield. Carmen is overleden aan kanker en laat haar man Stijn en hun dochtertje Luna (3,5) achter. Stijn vlucht in drugs en sex, met half Amsterdam. Zijn relatie met Roos, met wie hij Carmen 'bedroog' tijdens haar sterfbed wordt slechter, door zijn gedrag komt de band met zijn collega's volledig onder druk te staan. Er moet iets gebeuren. Op aanraden van een spirituele ziener vertrekt Stijn met Luna naar Australië.

Daar komt hij eindelijk tot rust. Weliswaar langzaam en redelijk vaak geërgerd door het feit dat hij weinig kan ondernemen met Luna in de buurt.

Een goed vervolg op het eerste boek. Ondanks de zware thema's leest het lekker weg. Hoe weinig ik me soms ook in Stijn kan vinden, zijn verhaal is ontroerend.