25 november 2012

De breinaaldmoorden

Wat een ontzettend vreemd boek is dit, De breinaaldmoorden van Hellinga sr. Het is een detective en er gebeuren vreselijke dingen. Aan de andere kan lijkt het soms ook wel satire en moest ik vreselijk lachen om hoe knullig/onverwacht/ongeloofwaardig sommige zaken gingen.

In hoofdstuk 1 wordt er een heroïnehoertje vermoord met een breinaald. Daarna is het rustig rond dit type moord en verplaatsen we ons naar Bikhoven en huisarts Joris. Daar verwikkelen we ons in een ingewikkeld liefdesspel tussen Maria en Karel, waarvan de laatste haar liefde is, maar ook al jaren in Brazilië zit. En natuurlijk vindt er een moord plaats in Bikhoven. En  bemoeit huisarts Joris zich met het oplossen daarvan. 

Het hele verhaal komt op mij wat slapstick-achtig over. En ouderwets. Het is begin jaren 80 geschreven, dus misschien was het toen echt nog wel zo (ik zou het niet weten, toen was ik nog baby). Dan is er de afgelopen 30 jaar veel veranderd (en ja, dat ik sowieso zo). 

Al met al best aardig tijdverdrijf, dit boek, maar ook niet meer dan dat.

17 november 2012

En dan nog iets

Ruim drie jaar geleden las ik het eerste boek van Paulien Cornelisse, Taal is zeg maar echt mijn ding. Toen las ik het hele boek in een middagje. Leuk, maar misschien niet de meest ideale manier om een dergelijk boek aan te pakken.

De afgelopen tijd las ik En dan nog iets. En deze keer rustig aan, met af en toe een paar stukjes. Ik kan niet beweren dat ik er daardoor meer van onthouden heb, maar ik las het met plezier en stukjes waren soms akelig herkenbaar. 

Een fijn boek voor tussendoor.

15 november 2012

Dinsdag is voorbij

Afgelopen zomer las ik het eerste deel in de serie thrillers over psychoanalytica Frieda Klein van Nicci French. De afgelopen maand was het tijd voor Dinsdag is voorbij, deel 2 in de reeks.

Ik vind het lastig om echt een menig te hebben over dit boek. Ja, ik vond het interessant en ik heb het met veel plezier gelezen. Aan de andere kant wat het uiteindelijk toch wel een beetje voorspelbaar. En ik vond het erg jammer dat er zo vreselijk veel herhaald werd uit het eerste deel (lees hierin meteen een waarschuwing: als je deze reeks wilt lezen, begin dan bij het begin!).

In hoofdstuk 1 wordt een dode man aangetroffen bij een extreem verwarde vrouw die hem als een levende heeft verzorgd. Maar heeft zij hem dan ook vermoord?

Langzamerhand wordt er meer duidelijk over de dode, maar daarmee wordt er ook meer onduidelijk. Het speurwerk is aardig om te volgen, maar op 2/3 van het boek had ik wel vermoedens van wat er aan de hand was.

Dat neemt niet weg dat Frieda een interessante persoonlijkheid blijft en alleen daarom al zal ik ook de volgende delen lezen. Ik wil weten hoe het haar vergaat. En daarnaast intrigeren de psychische stoornissen die Frieda en de politie tegenkomen me ook.