Het leven op de Paaz, meerdere maanden lang, ik kan me zomaar voorstellen dat ik dan pas echt gek zou worden. Emma volgt hele dagen verschillende therapiën, samen met anderen. Allemaal mensen met grote problemen en toch maken ze er samen ergens ook nog wel iets gezelligs van.
De vertelstijl met humor maakt dit boek erg leesbaar. Maar ondertussen komen er ook zware onderwerpen aan de orde. En het wist me een aantal keer behoorlijk te raken. Een boek dat ik veel te snel uit had. Een boek dat ik graag aan anderen aanraad.
1 opmerking:
Het leest inderdaad als een trein, dit boek. Ik had zelf wel iets meer achtergrond/informatie gehad over de PAAZ en de mensen daar. Maar ja, het was het verhaal van Emma en die zat daar natuurlijk vooral voor haarzelf.
Een reactie posten