Over Embracing the wide sky van Daniel Tammet heb ik meer dan een jaar gedaan. Niet eens zozeer omdat het een slecht boek, maar omdat ik het nogal saai vond. Born on a blue day was een persoonlijk relaas en sprak me daarmee aan. In dit boek gaat Tammet op zoek naar de werking van het menselijk brein. Helaas ken ik veel van de anekdotes en onderzoeksresultaten die hij beschrijft al. En daarmee is het boek toch duidelijk minder interessant, ondanks de breedte.
Blijkbaar ontbreekt hier voor mij toch de diepgang. De eerste helft, die ik een jaar geleden las ben ik al volledig vergeten en van de tweede helft, maandje geleden gelezen, is ook weinig blijven. Jammer, want het onderwerp vind ik wel interessant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten