Volgens mij ben ik ooit via een blog met dit boek in aanraking, waarbij ik me vooral kon herinneren dat dit boek wel wat voor mij zou zijn. Dat was ik allemaal al lang weer vergeten, totdat ik in de bibliotheek Het zat zo van Meir Shalev tegenkwam.
Het belangrijkste onderwerp in het verhaal is de stofzuiger van oma Tonja. De stofzuiger die een grote reis maakte vanuit de VS naar de vlakten van Israël en daar is opgesloten in de badkamer van oma Tonja. Een cadeau uit wraak voor zijn broer van haar zwager. Het zou het perfecte cadeau vorm oma Tonja moeten zijn, want het is al snel duidelijk dat ze aan smetvrees lijdt. Maar waarom is die arme stofzuiger dan opgesloten in de badkamer?
Het beantwoorden van die vraag duurt tot ver in het boek. Het eigenlijke verhaal dat verteld wordt is dat van de familie van Meir en het opgroeien in het na-oorlogse Israël. Maar doordat die stofzuiger uit de achtergrond steeds weer op komt duiken is het verhaal toch ook erg licht. En door herhaling en geweldige familie anekdotes lukt het om zowel een reëel beeld van dat opgroeien te krijgen als regelmatig een glimlach op m'n gezicht te toveren.
Pas halverwege dit boek kwam ik er achter dat ik al heel lang een ander boek van Meir Shalev in de kast heb staan, Russische roman. Tot nog toe sprak het boek me nog niet erg aan, waarschijnlijk vanwege de titel, maar nu krijg ik zin om het over niet al te lange tijd op te pakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten