26 maart 2014

Nultijd

Toen ik laatst iemand met dit boek, Nultijd van Juli Zeh, zag, herinnerde ik me weer dat het op mijn wenslijst stond. Geen idee waarom, maar het was blijven hangen. Ik vroeg haar wat ze van het boek vond en ze gaf aan het nog niet te weten. En toch had ze het al bijna uit. Meestal weet ik dan wel wat ik vind, maar bij dit boek heb ik ook tot het einde getwijfeld en weet ik het misschien ook nog wel niet helemaal. In ieder geval las ik het met veel 'plezier' en was ik vooral ontzettend benieuwd naar de afloop.

Jola en Theo komen op één van de Canarische eilanden voor een duikcursus. Jola omdat ze een rol in een film wil krijgen, de hoofdrol, een duikster. Theo omdat ze bij elkaar horen. En ze betalen Sven gul voor een privé-cursus van twee weken. Alleen blijkt al snel dat de relatie van Jola en Theo alles behalve lekker in elkaar zit. En dan vertelt Jola in haar dagboek ook nog een heel ander verhaal in haar dagboek dan het verhaal in het boek uit het oogpunt van Sven. 

En hierbij moest ik even denken aan Verloren vrouw. Alleen in dit geval weet ik aan het eind van dit boek helemaal niet zeker wat de waarheid nu is. Sven en Jola zijn allebei onbetrouwbaar, als karaktertrek of als gevolg van hun daden. En eigenlijk is het ook wel prettig om in die verwarring achtergelaten te worden. 

23 maart 2014

Disgrace

Het kost me altijd moeite om te beginnen aan boeken van een Nobelprijswinnaar. Toch heb ik er voldoende goede ervaringen mee en zijn de boeken meestal minder overweldigend als dat ze soms vooraf voelen. Zo was het ook met J.M. Coetzee, terwijl ik minstens drie boeken van hem in de kast heb staan. Ongelezen. Doorslag om te beginnen met Disgrace was dat de film laatst op tv was en ik die opnam. En ik wil nou eenmaal eerst het boek lezen voordat ik de film zie.

En ook deze keer was het boek minder bedreigend dan verwacht. Het verhaal is heftig, maar de schrijfstijl niet ingewikkeld. Wat waarschijnlijk ook de kracht van het boek is, want alles komt meteen binnen. En zo begin het boek al meteen:

For a man of his age, fifty-two, divorced, he has, to his mind, solved the problem of sex rather well.

De toon is gezet. David Lurie is deze man. Al snel houdt hij een seksuele relatie met een student op na. Als dat uitkomt kiest hij zelf voor ontslag en gaat bij z'n dochter op het platte land wonen. Een gebied waar het niet veilig is voor een blanke vrouw alleen. Een geweldadige overval laat vader en dochter anders naar elkaar kijken.

Vooral David is een lastige hoofdpersoon. Je veracht hem, maar hebt ondertussen ook met hem te doen. Niemand is alleen maar goed of alleen maar slecht. Je ziet David worstelen met z'n eigen gedrag en ook met wat zijn dochter is aangedaan.

Het is een boek dat me daarom heeft laten nadenken. En dat me opnieuw nieuwgierig maakt naar Zuid-Afrika. En tegelijk samen met de aflevering van Jan Leyers' "Arm en Rijk" over Johannesburg meteen duidelijk maakt dat de apartheid in Zuid-Afrika nog lang niet over is.

20 maart 2014

Een mooie jonge vrouw

Op de terugreis zondag was het tijd voor het boekenweekgeschenk: Een mooie jonge vrouw van Tommy Wieringa. Een boek waar ik toch wel een beetje met gemengde gevoelens aan begon. Een boekenweekgeschenk wil nog weleens tegenvallen en ook bij Tommy Wieringa wil ik nog weleens twijfelen. Hoewel dat uit mijn blogs van Joe Speedboot en Alles over Tristan. Vooral over dat laatste boek is mijn herinnering anders, dus waarschijnlijk vervormt.

Na een paar dagen is het verhaal in dit boek al behoorlijk vervaagt. Dat komt waarschijnlijk omdat ik om de een of andere manier een aantal boeken aan het lezen ben waarin de relatie tussen een jonge vrouw en een wat oudere man een hoofdsrol speelt. Ik blijf vooral in de war met Dorst van Ester Gerritsen, dat ik op dit moment ook aan het lezen ben....  


In Een mooie jonge vrouw gaat het over de relatie tussen Edward en Ruth. Edward is een succesvol bioloog en kijkt realistisch naar de wereld. Ruth is nog jong, vegetariër (Edward doet dierproeven) en idealistisch. Dat schuurt. Ruth vraagt zich af of Edward weet wat pijn is. Kunnen ze hun relatie redden met een kind?

Dit is het 5e boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!

17 maart 2014

Arctisch dagboek

Gisteren mocht je gratis reizen met het boekenweekgeschenk. Dat kwam goed uit, want ik was sowieso al van plan om Nederland te doorkruisen. Maar het boekenweekgeschenk las ik pas op de terugweg. Een blogje volgt later deze week. Op de heenreis las ik het boekenweekessay: Arctisch dagboek van Jelle Brandt Corstius.

De eerste series van Jelle Brandt Corstius heb ik met veel plezier gekeken. Die over India (al weer lang geleden) en 'De bergen achter Sotsji' wil ik nog steeds een keer zien. Mezelf kennende ga ik daar alleen waarschijnlijk geen tijd voor vinden. Maar gelukkig vond ik dat wel voor Arctisch dagboek. 

Ik heb erg moeten lachen om Jelle die op een cruiseschip op de Noordelijke IJszee belandt om lezingen te geven. Niet heel erg avontuurlijk en zijn publiek heeft eigenlijk vooral commentaar. En dan moet je vier dagen gezellig zijn, terwijl je liever alleen bent. Zo'n liever-alleen type ben ik ook, dus dat snap ik prima. Alleen zou ik nooit op reis gaan zonder boeken.

Er zit veel humor in dit boekje en nee, voor mij wordt het ook geen cruise.


Dit is het 4e boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!

13 maart 2014

The great Gatsby

Eerder las ik van F. Scott Fitzgerald al eens The curious case of Benjamin Button. Het werd nu tijd voor zijn meest bekende werk: The great Gatsby. Opnieuw getriggerd door de film die vorig jaar uitkwam en die ik ook nog eens wil gaan zien (mezelf kennende kan het nog wel een paar jaar duren voordat ik daar aan toe ga komen).

Wat ik er precies van moest verwachten, wist ik eigenlijk helemaal niet. Een liefdesverhaal en veel ingewikkelde relaties. Normaal niet echt iets waar ik warm voor loop, maar deze keer toch wel. Helder geschreven, beetje spanning en verhoudingen die veranderen van liefde in haat.

Eigenlijk is het verhaal briljant samengevat in de afbeelding hier links die ik op internet tegenkwam.

Opnieuw een klassieker die ik wel kon waarderen. En volgens mij heb ik nog wel meer boeken van deze auteur op de plank staan. Wees dus niet verbaasd hem hier in de toekomst weer tegen te komen.


10 maart 2014

Dwars door Groenland

Het is alweer een paar jaar geleden dat Ronald Naar overleed nadat hij onwel werd op de Cho Oyu. Het het mag bekend zijn, dat was niet de enige berg die hij beklom of de enige expeditie die hij uitvoerde. En over een aantal van die expedities schreef hij ook, zoals ook over zijn trektocht over de Groenlandse ijskap in 1997 in Dwars door Groenland.

Ik houd van reizen, ik houd van de natuur, ik houd van wandelen op paden die niet altijd even begaanbaar zijn, maar 1000 km skiën over gevaarlijke gletsjers en de hoogste bergtoppen te wereld beklimmen, nee, ik geloof niet dat ik dat ooit ga begrijpen. Ja, ik geloof dat het onwaarschijnlijk mooi is, maar toch echt m'n leven niet waard. En dat maakt dat ik dit soort boeken wel interessant vind. Wat beweegt iemand om zo ver te gaan?

Over de ijskap, 900 km skiën, met z'n drieën, drie sledes, eten voor 45 dagen, gevoelstemperaturen tot -60 C en buiten direct bereik van hulpverlening. Fascinerend en je kunt niets aan het toeval overlaten. Gevaar ligt altijd op de loer.

Nee, niets voor mij, maar dergelijke avonturen doen het wel goed als je thuis warm op de bank zit. En ik doe het maar behoorlijk wat rustiger aan en geniet ook van de prachtige natuur.


Dit is het 3e boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!