Het is dus wel duidelijk, ik houd wel van de stijl van Van der Kwast. De boeken die ik tot nu toe las waren wel wat humoristischer, maar ook hier ontbreekt de humor niet. En de romantische taal herken ik uit de stukken die ik tot afgelopen jaar in Esta las. Over de top? Misschien wel een beetje. Maar ergens ook weer niet.
Ezio is al van jongs af aan verliefd op Giovanna. Maar toch trekt hij vanuit Lecce, in de punt van de Italiaanse laars, naar de Dolomieten. En laat haar achter. Hij werkt in een appelboomgaard, maar blijft toch ook aan haar denken. Zullen ze elkaar weer tegenkomen?
In dit boek staan nog vier andere verhalen. Allemaal gaan ze over de Dolomieten en over eenzame, romantische mannen. Een boek dat ik met veel plezier gelezen heb.
Dit is het 9e boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten