13 december 2014

Zwartwaterkoorts

Het is eigenlijk ongelofelijk dat ik zo lang heb gewacht weer eens iets te lezen van Rascha Peper. Ik denk dat het ondertussen wel meer dan 10 jaar geleden is dat ik Rico's vleugels met veel plezier las. Dus het werd wel eens tijd voor een ander boek: Zwartwaterkoorts.

Dit boek is op een bijzonder manier opgebouwd: het bestaat in zeven losse verhalen, waarvan sommige personen in meerdere verhalen terugkomen. Alle hoofdpersonen hebben iets te verbergen en iets geheimzinnigs over zich. Daarnaast zijn er vele bijrollen weggelegd voor allerlei vogels.

Het nadeel van een verhalenbundel is dat ik nooit weet hoe ik er iets zinnigs over moet vertellen. En helemaal met al die geheimzinninge hoofdpersonen, over wie ik niet wil verraden, is het eigenlijk niet te doen. Dus dan houd ik het maar, weinig veelzeggend, op de sfeer. Want die grijpt me zo aan in het boek. Je voelt dat er iets niet klopt, maar hoe zit het nu precies? Dat maakt het boek zo krachtig.


Dit is het 19e boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!

Geen opmerkingen: