De zomer hou je ook niet tegen

Net als vele treinreizigers las ik De zomer hou je ook niet tegen van op 15 maart en gebruikte het boekenweekgeschenk als treinkaartje. Mooi meegenomen. Dimitri Verhulst staat niet echt op m'n verlanglijstje, maar ik ben wel nieuwsgierig naar hem. Ik was sowieso al van plan om De laatkomer dit jaar te lezen, dus dit was een aardige introductie.

Pierre neemt Sonny mee op reis. Pierre is volwassen, Sonny wordt 16 en is zwaar gehandicapt. Ze rijden naar de Provence en Pierre praat onophoudelijk tegen Sonny, die kan alleen niet terug praten. Wij komen op deze manier achter het verleden van Pierre en over zijn relatie met de moeder van Sonny.

Het boek is, op grove uitzonderingen na, poëtischer van taal dan ik verwacht had (my bad). En hoewel het verhaal een naar gevoel geeft, heeft de manier waarop Pierre om Sonny geeft ook iets zachts en onverwachts. 

Dit was dan ook prima leesvoer, alleen jammer dat het einde zo onbevredigend is en het verhaal daarom bij mij niet zal beklijven. Er wordt een verwachting geschept, maar er komt weinig van terecht.

Dit is het vierde boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!
(en tevens mijn eerste Vlaamse boek)