28 maart 2016

De maagd Marino

De maagd Marino van Yves Petry stond al een tijdje op m'n wenslijst. Een tijdje terug zag ik een interview over zijn nieuwste boek en besloot toen eindelijk dit boek eens te pakken.

Wist meteen weer waarom ik het wilde lezen: het geeft een indruk van wat er gebeurd zou kunnen zijn toen een 15 jaar geleden een Duitse computerspecialist een andere Duitser zo gek kreeg om er mee in te stemmen om zich te door hem te laten opeten. Dat was ook meteen de reden waarom ik het boek zo lang had laten wachten, want wilde ik dat eigenlijk wel weten?

Het boek is heel slim opgezet: via het schrift van de kanibaal, spreekt de opgegetene tegen ons. En hij heeft het zowel over zichzelf als over de kanibaal, dus we komen toch beide kanten van het verhaal te weten.

Het is een luguber verhaal, in hoofdstuk 1 wordt wel heel letterlijk verteld hoe de moord in z'n werk ging. En van daaruit gaan we terug, hoe was het zo gekomen?

Een boek met diepgang, dat af en toe wat moeite kost om te lezen. Maar ondertussen ook een prachtige inkijk in hoe het mogelijk is gegaan. Het moet niet makkelijk geweest zijn om je zo in deze situatie in te leven en het verhaal ondertussen zo objectief te vertellen.

20 maart 2016

Charing Cross Road 84

Boeken over mensen die van boeken houden zijn nooit te versmaden. Hoewel ik (veel) meer boeken  koop dan dat ik bij kan houden met lezen, zie ik mezelf niet als een verzamelaar. Ik ben vooral op zoek naar verhalen die ik wil lezen en heb weinig met eerste drukken en bijzondere uitgaven.

Helene Hanff stuurt eind jaren veertig vanuit New York een brief naar een boekhandel gevestigd in Londen (84, Charing Cross Road) omdat ze een aantal bijzindere uitgaven in New York niet kan vinden. Al snel ontstaat er een briefwisseling die veel verder gaat dan de vraag aar boeken en ontstaat er een echte vriendschap.

Bijzonder. Tegenwoordig is het zo gemakkelijk om met een paar muisklikken iets te bestellen in binnen- en buitenland. Zelf maak ik daar ook graag gebruik van. Maar helaas betekent dat ook dat dergelijke relaties veel minder ontstaan, terwijl juist het leesadvies van dergelijke vriendschappen zo waardevol is. Voor mij toch een lastig dilemma. Ik zou eigenlijk vaker voor de kleine, lokale boekhandel moeten kiezen, maar ben zo snel verleid door de eenvoud van het internet.

18 maart 2016

Attaque!

Attaque! was niet het boek van Miquel Bulnes dat me werd aangeraden naar aanleiding van De co-assistent, maar wel het enige boek wat ik van hem kon vinden. Dit boek past waarschijnlijk wel in hetzelfde rijtje thema.

Daniël is arts in opleiding en ontdekt dat dat hij lijdt aan epilepsie. Hoewel hij zichzelf allerlei medicijnen voorschrijft om te voorkomen dat dit bekend wordt, moet hij stoppen als arts. Zijn oom was echter hoofd van een psychiatrisch ziekenhuis in Spanje en wanneer hij overlijdt, laat hij de leiding over aan Daniël.

Er komen verschillende intriges voor, mensen worden tegengewerkt en het is soms ietwat cynisch, maar het boek las lekker weg.

12 maart 2016

Ruined by reading

Dit essay over lezen stond al tijden bij mij in de kast: Ruined by reading van Lynne Sharon Schwartz. Ik was wel benieuwd: geruïneerd door lezen??? Gelukkig is de titel satirisch. Een leven zonder lezen: wat mij betreft onvoorstelbaar.

In dit essay komen dat soort vragen natuurlijk wel aan de orde. Zit de auteur niet te veel met haar neus in de boeken? Maar leren we ook niet juist ontzettend veel over het echte leven door te lezen? We leren ons inleven in andere situaties, andere mensen. Verbreden onze wereld, als aanvulling op onze eigen ervaringen.

Er heerst natuurlijk de angst dat er tegenwoordig te weinig gelezen wordt. Ik weet eigenlijk niet of dat a) waar is en b) of gamen en tv kijken niet ook een deel vervangen van wat lezen biedt.

Voor mezelf geld dat ik het altijd merk als ik een tijd weinig gelezen heb en er dan een soort leeswoede ontstaat. Ik heb het dan echt gemist. En ik hoop dat dat voor mij zo blijft. Lekker op de bank duiken met een boek en een verse pot thee, dat is echt genieten.

09 maart 2016

Mieke Maaike's obscene jeugd

Een paar jaar geleden had de Volkskrant de serie 'Verbannen boeken'. Een daarvan was Mieke Maaike's obscene jeugd van Louis Paul Boon. Een satirisch pornografisch verhaal. Het verhaal van Mieke Maaike geldt als het proefschrift van een student 'pornografica' en beschrijft haar seksuele ontwikkelingen van 9 tot 19 jaar.

Mieke Maaike kan het best beschreven worden als een nymfomane, die haar hele pubertijd wel op zoek lijkt te zijn naar seks. Misschien ook niet gek, dat is een periode dat we er allemaal nieuwsgierig naar zijn. Mieke Maaike maakt het echter wel erg bond, met een schooldokter die haar nieuwsgierig maakt en het continu verleiden van mannen.

Dit boek is niet helemaal mijn stiel, maar ik ben toch blij dat ik het gelezen heb. Geschreven in de jaren 60, in de jaren dat er steeds openlijker over seks werd gesproken. En daar hoort dit boek zeker bij. En verbannen? Wat een onzin. Er is echt wel erger te vinden...

06 maart 2016

The pirates! In an adventure with communists

De serie 'The pirates!''' van Gideon Defoe is vooral erg grappig. Deze keer las ik 'In an adventure with communists', deel drie in de serie.

De piraten lopen vermomd door Londen. Daardoor wordt de captain aangezien van Karl Marx. Aangezien de captain niet het meest heldere licht is, heeft hij niet door wat er allemaal gebeurd, maar uiteindelijk ontmoet hij zou wel de echte Marx en volgen gesprekken over hoe men zou moeten leven. En natuurlijk blijkt dan de leefstijl van de piraten aan te slaan.

Het verhaal is, zoals altijd, hilarisch. Er wordt gevlucht naar Parijs, er wordt achtervolgt, er ontstaat overal verwarring en natuurlijk komt alles uiteindelijk op z'n pootjes terecht. Een leuke serie die zorgt voor een paar ontspannen middag.