24 juli 2016

Zeevonk

Lange tijd heb ik niets willen weten van de boeken van Josha Zwaan. Veel te veel 'typisch vrouwenboeken' in mijn ogen. En ook (of juist) als vrouw kun je daar wat tegen hebben. Totdat ik toch aan Zeevonk begon. Ik was al snel verkocht.

De hoofdrol in dit boek is weggelegd voor het schip de Achille Lauro. En deze rol deelt hij met Freya. Het leven van deze vrouw kruist geregeld dat van het schip. Na een mislukt huwelijk, keert Freya uit Nieuw-Zeeland terug naar Nederland, op de Achille Lauro. Het is een dramatische reis, waarin alleen maar duidelijk wordt dat het het beste is dat het stel uit elkaar gaat en de kleine Volkert bij Hendrik blijft. Het schip ziet het allemaal gebeuren.

Het mooie aan dit boek is, dat je zowel het verhaal van Freya te horen krijgt, haar geschiedenis met een vader die getraumatiseerd uit Nederlands-Indië terugkwam en wat er in de tussentijd met het schip gebeurde: als laatste door de Suez voor de 6-daagse oorlog, brandje hier en daar, overnames, andere functies.

Meeslepend en ik ben ook weer een beetje meer op de hoogte van de wereldgeschiedenis (duidelijk niet mijn sterkste punt). En ondertussen heb ik ook Parnassia gelezen. Ook prachtig. Een uitgebreid verslag volgt. Op naar Dwaallicht?

23 juli 2016

Een goede daad per dag

Van het verhalenbundels was ik nooit echt fan. Ik lees graag een tijdje achter elkaar door, raak vertrouwt met personen en hun omgeving en leef hun leven een tijdje mee. In een verhalenbundel gaat met dat vaak te snel. Voor ik het weet, moet ik alweer afscheid nemen. Hierdoor was de kennismaking en inleving vaak veel minder. Maar ik heb er iets op gevonden: verhalen zijn fantastisch tijdens mijn forenzentreinreis van 15 tot 20 minuten.

De eerste keer dat ik een verhaal las van Etgar Karet, was ik er helemaal weg van. Ik weet dat dit verhaal ook in de bundel Een goede daad per dag staat, maar weet niet meer welke het was. Helaas was de magie grotendeels weg, ik werd niet meer zo meegesleept in de bijzondere werelden van Karet.

De verhalen in deze bundel zijn heel verschillend en lijken zijn te ontstaan uit een korte gedachte die is uitgewerkt tot een verhaal. Soms absurd, soms komisch, vaak tragisch. En een enkele keer weet het me gelukkig te raken: de kettingreactie van doden na de dood van (hond) Rabin in 'Rabin is dood', de auteur die nog slechts één verhaal mag schrijven voor hij gevangen wordt in 'Eén laatste verhaal, meer niet', interessante perspectiefwisselingen in 'Mooi stel'. Een bundel met voor elk wat wils.

21 juli 2016

Zink

Sinds enkele jaren lees ik naast het boekenweekgeschenk ook vaak het boekenweekesssay. Afgelopen voorjaar was dat Zink van David van Reybrouck. Dit boek vertelt in het kort de geschiedenis van Moresnet, een onafhankelijk geweest staatje net ten zuiden van Vaals dat heeft bestaan van 1816 tot 1919. De stichting 200 jaar geleden leidt dit jaar tot extra aandacht.

Dit landje was een toevluchtsoord, geld werd verdiend aan de zinkmijn en een tijdje werd geprobeerd om Esperanto de officiële taal te laten zijn.

Dit boekje was voor mij een mooie, korte inleiding in dit onderwerp. Prettig beschreven door Van Reybrouck. Misschien moet ik me, ondanks dat ik het onderwerp niet superinteressant vind, toch maar eens wagen aan Congo.

18 juli 2016

De man die even wilde afrekenen

Van Martin Beck serie van Sjöwall en Wahlöo ben ik al jaren fan. Het werd weer eens tijd voor een langzame misdaadroman: De man die even wilde afrekenen. De serie is de bakermat van de zo bekende maatschappijkritische detectives uit Scandinavië. Maar hoewel de thema's nu nog hetzelfde zijn, er is veel veranderd. Hier nog bijzondere vliegreizen, mensen niet kunnen bereiken wegens vakantie, brieven enz.

Meteen in het eerste hoofdstuk wordt een hooggeplaatste tijdens een speech bij het diner en plein public neergestoken. Maar door deze onverwachte actie, heeft niemand op de dader gelet. Tijd voor Beck om van Stockholm naar Malmö af te reizen en het lokale team te assisteren is dit grensoverschrijdende probleem.