24 juli 2016

Zeevonk

Lange tijd heb ik niets willen weten van de boeken van Josha Zwaan. Veel te veel 'typisch vrouwenboeken' in mijn ogen. En ook (of juist) als vrouw kun je daar wat tegen hebben. Totdat ik toch aan Zeevonk begon. Ik was al snel verkocht.

De hoofdrol in dit boek is weggelegd voor het schip de Achille Lauro. En deze rol deelt hij met Freya. Het leven van deze vrouw kruist geregeld dat van het schip. Na een mislukt huwelijk, keert Freya uit Nieuw-Zeeland terug naar Nederland, op de Achille Lauro. Het is een dramatische reis, waarin alleen maar duidelijk wordt dat het het beste is dat het stel uit elkaar gaat en de kleine Volkert bij Hendrik blijft. Het schip ziet het allemaal gebeuren.

Het mooie aan dit boek is, dat je zowel het verhaal van Freya te horen krijgt, haar geschiedenis met een vader die getraumatiseerd uit Nederlands-Indiƫ terugkwam en wat er in de tussentijd met het schip gebeurde: als laatste door de Suez voor de 6-daagse oorlog, brandje hier en daar, overnames, andere functies.

Meeslepend en ik ben ook weer een beetje meer op de hoogte van de wereldgeschiedenis (duidelijk niet mijn sterkste punt). En ondertussen heb ik ook Parnassia gelezen. Ook prachtig. Een uitgebreid verslag volgt. Op naar Dwaallicht?

Geen opmerkingen: