25 september 2016

Dertig dagen

Bij de boeken van Annelies Verbeke twijfel ik altijd een beetje. Ik heb de meesten gelezen, maar vond het niet allemaal een succes. Te vaak vond ik het te vaag, had ik het gevoel dat ik iets miste omdat het boek me zo enthousiast werd aangeraden. En toch blijf ik nieuwsgierig. Zo begon ik aan Dertig dagen.

Dit boek is duidelijk niet vaag. De hoofdrol is weggelegd voor Alphonse. Hij is klusjesman en is ontzettend behulpzaam. Ook op andere gebieden: met de kebab-verkoper naar het ziekenhuis, volledig ongewild de hoofdpersoon in een erotisch verhaal van een van de buren van de klanten, degene om tegen aan te praten in een verkilde verhouding tussen andere buren.

Maar je voelt ook dat er meer is. Alphonse wordt niet helemaal geaccepteerd. De sfeer om hem heen kan grimmig worden. Je voelt dat er wat mis gaat. Maar zo mis....

Een prachtig boek, met mooi opgebouwde spanning.

24 september 2016

Nathan Sid

En nog een boek dat je in een uurtje uitleest: het debuut van Adriaan van Dis: Nathan Sid. Een boek waarin de stem die we nu van hem kennen al naar voren komt. En ook het thema hoort bij van Dis: leven tussen twee culturen. Het naoorlogse Nederland en Nederlands Indiƫ.

De jongen Nathan voelt zich er niet helemaal bij horen. Hij is een nakomertje, heeft de Jappenkampen niet meegemaakt, maar hoort wel de verhalen. Hij is de blanke tussen z'n donkere zusjes.

Ondanks dat het maar een dun werk is, wordt er een compleet beeld geschetst van de leefwereld van Nathan.

Als je nog nooit is van Van Dis gelezen hebt, is dit een mooie start. Het is hem namelijk helemaal.

05 september 2016

Haantjes

Heerlijk, van die boeken die je in een middagje uitleest omdat ze zo lekker weglezen. Haantjes van Kluun is typisch zo'n boek. Het verhaal van het verkopen van vlag-artikelen bij de GayGames in 1998. Het verhaal dat speelt voordat Carmen krijgt en het yuppenleven nog eenvoudig leek.

Stijn krijg het idee om artikelen met vlaggen te maken, waarbij rood wordt vervangen door roze. Als je het zo hoort, klinkt het als een best briljant plan. Maar gaandeweg blijkt dit erg tegen te vallen en op een enorm fiasco uit te lopen.

En daar zit ook meteen de kunst van het boek: je wordt helemaal meegesleept door Stijn (zoals iedereen in z'n omgeving) en je realiseert je net als Stijn pas gaandeweg hoe slecht dit plan is. En dat met zoveel humor verteld. Fijn, zo'n middagje.

04 september 2016

Daar is hij weer

Hitler is terug en leeft in het heden, het is een mooi uitgangspunt. Daar is hij weer van Timur Vermes moest dus gelezen worden. En het begon ook lekker: Hitler terug in Berlijn, Hij herkent de stad an sich, maar niet hoe die er nu uit ziet. En waar zijn z'n partijgenoten?

Bij een krantenkiosk, waar hij (eindelijk) wordt herkend, krijgt hij hulp en ontdekt hij welk jaar het is. Een schok, maar ook een uitdaging. 
De kiosk-eigenaar vindt de imitatie geweldig en zoekt contact met de TV. Ook daar zijn ze meteen onder de indruk. 

Daarna begint het me echter wat te irriteren: de mensen van nu hebben het maar over die imitatie en Hitler gaat maar door als zichzelf. Geen moment is er iemand die door heeft dat er een misverstand en spraakverwarring is.

Ondanks is die irritatie is het wel interessant om te zien hoe Hitler met dezelfde wijze van toespreken toch ook weer medestanders weet te vinden. Alof er nooit iets gebeurd is. Beangstigend, want ik geloof dat we dat inderdaad wel eens vergeten.