16 september 2017

In het hart van het land

Dat ik fan ben van J.M Coetzee was misschien al wel duidelijk geworden uit eerdere posts. Disgrace las ik een aantal jaar geleden. Het kostte me toen moeite het boek weg te leggen voor het uit was. Afgelopen zomer las ik Life & times of Michael K en dit jaar las ik twee keer In het hart van het land. Twee keer omdat ik het idee had dat ik bij de eerste lezing te veel was afgeleid en had gemist. Blij met de tweede lezing. Ik heb een eerlijker gevoel over het boek.

Dit boek verteld van Magda die met haar vader op de boerderij, de plaats, woont. Afgelegen, op de Karoo. Geen nabije buren, alleen de knechten. Eerst Jacob en Anna. Daarna de jonge Henrik. Nog later klein-Anna, de vriendin/vrouw van Henrik. Magda is eenzaam, kent geen liefde, leeft in een redelijk liefdeloze relatie met haar vader (zij doet wat hij zegt, echt gepraat wordt er niet, alleen gewerkt).

De komst van klein-Anna brengt wat teweeg op plaats. Pa is niet onaangedaan door jeugdig schoon en een (niet echt verborgen) verhouding volgt. Magda was al wat eigenzinning, nu draait ze helemaal door en moet haar vader het bekomen. Als de politie er achter komt is het duidelijk, het zal de zwarte knecht Hendrik wel geweest zijn. 

Het boek is drukkend, je voelt de eenzaamheid van Magda. En misschien begrijp ik zelfs wel iets van de waanzin. Zo alleen op zo'n kale vlakte. Hoe mooi ook, ook iets om gek van te worden. En daarnaast de arme Hendrik. Alleen zijn huidskleur zet hem op achterstand. Iets wat helaas veel te normaal is.

Het boek raakte me, zette me aan het denken, maakt me ook boos over de oneerlijkheid van deze wereld. Alleen jammer dat het boek wat zweverig eindigt. Duidelijk dat Magda is doorgedraaid, maar ik kan er niet zoveel mee. Het gebeurde ook bij Life & times of Michael K. Ook een voor mij te filosofisch einde. Maar dat mag verder de pret niet drukken. Ik blijf fan.

Geen opmerkingen: