27 december 2017

2017: Het einde

En het laatste lijstje van wat ik dit jaar las. Vooral in december maakte ik een eindsprint. Niet helemaal ongebruikelijk. En nu misschien net iets meer, omdat ik door een enkelblessure sinds half december niet kan sporten (en dat levert veel vrije tijd op, dat dan weer wel).
  1. Eva Vriend - Het nieuwe land
  2. John P. Kotter - Onze ijsberg smelt!
  3. Deon Meyer - Feniks
  4. Myrthe van der Meer - Het houden van mannen
  5. Maarten Schinkel - Drie
  6. Donna Leon - Dood van een maestro
  7. Arthur Japin - Goed volk
  8. Dave Eggers - The circle
  9. Hanneke Groenteman - De dikke dame
  10. Sanneke van Hassel - Ezels
  11. Lilian Jackson Braun - De kat die op niveau woonde
  12. Lena Dunham - Not that kind of girl
  13. Astrid Harrewijn - Vrienden voor het leven
  14. William Styron - Het duister zichtbaar
  15. Simone van der Vlugt - Nachtblauw
  16. Inge Schilpenoord - Muidhond
  17. Thomas Heerma van Voss - De allestafel
  18. S. Montag - Overpeinzingen
  19. Lilian Jackson Braun - De kat die die hoofdrol speelde
  20. Gerda Blees - Aan doodgaan dachten we niet
  21. Joost Heyink - Het experiment
  22. Steven van de Vijver - Is dat normaal, dokter?
En voor de komende dagen, waarschijnlijk:
  1. Joubert Pignon - Er gebeurde o.a. niets
  2. Haruki Murakami - Na de aardbeving
  3. Jevgeni Zamjatin - Wij
Bij het typen van deze titels, viel me vooral op dat er een aardige verzameling stukjes en korte verhalen tussen zit. Viel me laatst in de bieb ook al op dat ik daar naar greep. Interessant, want het is niet helemaal mijn genre. Maar ik merk nu in de vakantie wel dat ik het lekker vind om een verhaal van zo'n 25 pagina's te lezen en dan pas op te staan :)

Als je meer wilt weten over een titel: laat het me weten!

29 oktober 2017

(Lezen over) hardlopen

Hardlopen. Vijf jaar geleden had ik je uitgelachen. Vier jaar geleden was Evy een hype en besloot ik het dan toch, voor de laatste keer, echt te proberen. Dan kon ik na afloop zeggen dat ik het gedaan had maar het echt niet leuk vond. Maar daar ging het mis. Na een paar weken vond ik het al leuk. Lekker buiten en ik zag hoe snel ik vooruit ging. Dat vooruitgaan is er ondertussen wel een beetje af, maar met 5 km in 30 minuten en 10 km in 64, ben ik wel gewoon tevreden. En lekker even buiten, dat is het nog steeds.

Natuurlijk ben ik niet altijd even gemotiveerd. Op die momenten wil lezen over hardlopen nog wel eens helpen. De afgelopen tijd las ik twee van zulke boeken.


De eerste was Running like a girl van Alexandra Heminsley. Zij verhaalt op hilarische wijze over hoe ze begon met hardlopen, er onverwacht aan verslaafd raakte en uiteindelijk zelfs de marathon van Londen loopt. Heerlijk om te lezen dat zij ook aan het begin heeft moeten ploeteren en ups en downs heeft. Een heerlijk boek. En gelukkig schreef ze er nog één: Duik erin. Zwemmen is dan weliswaar niet echt mijn ding (met baantjes zwemmen ben ik zo ongeveer gestopt toen ik begon met lopen), maar ik verwacht weer een hilarisch boek.

Het tweede was Waarover ik praat als ik over hardlopen praat van Haruki Murakami. Murakami is al jaren een lange afstandsloper. Dat is ook wel duidelijk. Hij verhaalt over verschillende mararathons die hij liep, wat hij erbij voelde en op die manier over zijn leven. Het is wel duidelijk hoe belangrijk hardlopen voor hem is in het dagelijks leven.

Een marathonloper zal ik nooit worden, daarvoor ben ik te veel en sprinter. En ik kan domweg de tijd en ambitie niet op brengen om voor zo'n afstand te trainen. Maar lopen hoop ik nog jaren te doen. En dan hoop ik dat ik af en toe weer een dergelijk boek vind om me te motiveren in de dip. Tips zijn welkom!

16 september 2017

In het hart van het land

Dat ik fan ben van J.M Coetzee was misschien al wel duidelijk geworden uit eerdere posts. Disgrace las ik een aantal jaar geleden. Het kostte me toen moeite het boek weg te leggen voor het uit was. Afgelopen zomer las ik Life & times of Michael K en dit jaar las ik twee keer In het hart van het land. Twee keer omdat ik het idee had dat ik bij de eerste lezing te veel was afgeleid en had gemist. Blij met de tweede lezing. Ik heb een eerlijker gevoel over het boek.

Dit boek verteld van Magda die met haar vader op de boerderij, de plaats, woont. Afgelegen, op de Karoo. Geen nabije buren, alleen de knechten. Eerst Jacob en Anna. Daarna de jonge Henrik. Nog later klein-Anna, de vriendin/vrouw van Henrik. Magda is eenzaam, kent geen liefde, leeft in een redelijk liefdeloze relatie met haar vader (zij doet wat hij zegt, echt gepraat wordt er niet, alleen gewerkt).

De komst van klein-Anna brengt wat teweeg op plaats. Pa is niet onaangedaan door jeugdig schoon en een (niet echt verborgen) verhouding volgt. Magda was al wat eigenzinning, nu draait ze helemaal door en moet haar vader het bekomen. Als de politie er achter komt is het duidelijk, het zal de zwarte knecht Hendrik wel geweest zijn. 

Het boek is drukkend, je voelt de eenzaamheid van Magda. En misschien begrijp ik zelfs wel iets van de waanzin. Zo alleen op zo'n kale vlakte. Hoe mooi ook, ook iets om gek van te worden. En daarnaast de arme Hendrik. Alleen zijn huidskleur zet hem op achterstand. Iets wat helaas veel te normaal is.

Het boek raakte me, zette me aan het denken, maakt me ook boos over de oneerlijkheid van deze wereld. Alleen jammer dat het boek wat zweverig eindigt. Duidelijk dat Magda is doorgedraaid, maar ik kan er niet zoveel mee. Het gebeurde ook bij Life & times of Michael K. Ook een voor mij te filosofisch einde. Maar dat mag verder de pret niet drukken. Ik blijf fan.

12 september 2017

Wat ik las waarover ik (nog) niet blogde

Half juni zette ik hier een lijstje neer over dat niet bloggen niet betekende dat ik niets las. Ondertussen ben ik weer een beetje gaan bloggen, maar ik lees nog steeds beduidend meer dan waar ik over schrijft. Dit las ik sindsdien:
  1. Sylvia Vermont - Strikverhalen
  2. L.S. Hilton - Maestra
  3. Alexandra Heminsley - Running like girl (post in de maak)
  4. Arthur van Schendel - Een zwerver verdwaald
  5. Joost Heyink - Proefverlof
  6. Zuid-Afrika, reisverhalen (diverse auteurs)
  7. Deon Meyer - De vrouw in de blauwe mantel
  8. Haruki Murakami - Waarover ik praat als ik over hardlopen praat (post in de maak)
  9. Yewande Omotoso - Zij van hiernaast
  10. J.M. Coetzee - Life and times of Michael K
  11. Renate Dorrestein - Het duister dat ons scheidt
  12. Hendrik Groen - Zolang er leven is
  13. Gebr. Wagenaar - Moord op het Pieterpad
  14. Nilgün Yerli - De garnalenpelster
  15. Adriaan van Dis - In het buitengebied
  16. J.M. Coetzee - In het hart van het land (herlezing en post komt nu echt)
  17. Jonathan Robijn - De stad en de tijd
  18. Peter Brusse & Ed van Thijn - De dorpelingen van Innocento
Vraag gerust om een review! Ik zal hem zeker schrijven, maar het kan even duren...

10 september 2017

De stad en de tijd

Toen ik deze recensie las van Lalagè over De stad en de tijd van Jonathan Robijn was mijn interesse gewekt. Ik ging op zoek en ontdekte dat mijn bibliotheek hem had staan. Meteen meenemen en lezen!

Het boek bestaat uit negen verhalen die zich allemaal in Brussel afspelen. Het eerste verhaal speelt tijdens de wereldtentoonstelling van 1958, het laatste verhaal vertelt over een aanslag en ligt waarschijnlijk ongeveer in het heden. In de loop van de verhalen zie je het tijdsbeeld langzaam veranderen. Maar ondertussen is er ook iets overeenkomstigs: alle hoofdpersonen krijgen te maken met onbereikbare liefdes. En grappig, af en toe komt een eerdere hoofdpersoon terug, zoals de parfumeur en de chocolaterie.

Helaas moet ik toegeven dat het me wat moeite kostte. De verhalen beginnen in mijn beleving wat statisch en geven vooral namen en straatnamen. Het kostte me moeite om te onthouden wie wie was en ik vroeg me regelmatig af of het iemand was die ik had moeten herkennen uit een eerder verhaal. De verhalen voelden wat afstandelijk. Met uitzondering van de laatste: het verhaal over de aanslag. Het meest heftige verhaal, maar ik vond het ook het grappigst. De zelfmoordenaar die zelf overleeft, een bijbeljurist met het godsbewijs (maar dat ik verbrand), God en Allah die ruzie maken...

Ja, dit is zeker een goed boek, maar helaas niet helemaal mijn stijl.

13 augustus 2017

Life & Times of Michael K

De belofte iets te schrijven over In het hart van het land ben ik niet vergeten, maar ik wil het boek graag eerst nog eens lezen, nu ik de afgelopen zelf heb mogen zien hoe weids en verlaten de Zuid-Afrikaanse Karoo is. Ondertussen las ik ook Life & Times of Michael K van Coetzee. Iets filosofischer en als ik de literaire uitleg lees, heb ik vast veel gemist, maar ondanks dat een prachtig boek.

Het boek speelt zich af in een fictieve burgeroorlog ten tijde van de apartheid. Michael K wil met zijn moeder uit Kaapstad vertrekken, maar heeft daarvoor een vergunning nodig. Die krijgt het niet, dus hij stopt zijn zieke moeder in een zelfgemaakte kruiwagen en trekt via de huidige wijnstreek de Swartberge in naar Prince Albert, haar geboorteplaats. Tijdens dit begin van het boek moest ik sterk denken aan The Road van Cormac McCarthy. Gelukkig werd dat na 20 pagina's minder, want ik zat niet echt op zo'n donker boek te wachten.

Michaels z'n moeder is veel te zwak en overlijdt in een ziekenhuis in Stellenbosch, na nog geen 10% van de reis. Michael trekt verder, met de as van z'n moeder als belangrijkste bezit.
Michael lijkt te leven naast de rest van de mensen. Hij vind een verlaten boerderij, plant pompoenen bij de dam (hij is tenslotte tuinman), laat zich verjagen, wordt gevangen in een werkkamp, eet niet, stort in, ontsnapt, verbouwt, wordt gevangen genomen en hij laat het allemaal maar gebeuren.

Deel 2 beschrijft hoe de arts van het werkkamp kijkt naar deze ongrijpbare Michael, deel 3 brengt Michael terug naar de Kaap.

Het is een mooi boek, ik houd van de taal van Coetzee, het Engels met af en toe een Afrikaanse woord. Mooie zinnen, leest zowel lekker weg als het kost even moeite om door het boek te komen. Dit mogen lezen terwijl ik zelf de route van Michael in omgekeerde richting (en onder veel betere omstandigheden) afleg, is geweldig.

Waarom dit boek in recensies zo nadrukkelijk tijdens de apartheid wordt geplaatst, dat is me nog niet duidelijk. Alleen als je heel goed oplet, merk je dat Michael donker is, maar over geen van de andere personen lees je iets. Het boek zelf geeft zelf niets prijs over de periode.

04 juli 2017

Een zwerver verliefd / Een zwerver verdwaald

 Alweer jaren geleden vond ik dit duo boeken op een boekenmarkt: Een zwerver verliefd en Een zwerver verdwaald van Arthur van Schendel. Ik ben niet echt een klassieke literatuur lezer, maar ik weet wel dat mijn moeder deze boeken wel eens genoemd had: gelezen op school. Dat maakte dat ik deze titels kende en het maakte me toch nieuwsgierig. En hoewel niet direct fan de klassieken, ik wil de bekenden toch ooit gelezen hebben. Na jaren in mijn kast staan wachten, werd het deze zomer tijd.

De boeken stammen uit begin vorige eeuw en ik had dan ook verwacht dat het zich rond die tijd zou afspelen. Oeps, we bevinden ons in de Middeleeuwen en Italië, dat was even schakelen.

Tamalone is rusteloos en een dromer. Al jong verlaat hij het ouderlijk huis en gaat zwerven. Als fan van muziek, verblijft hij nog een tijdje in het klooster. Maar hij vlucht weer verder, in zijn pij. En nergens blijft hij lang. Totdat hij verliefd wordt op Mevena. Maar zij is al verliefd op een soldaat in het leger. In een tijd van vele politieke intrigers helpt hij haar hem achterna te reizen. Hoewel ze een tijd samen zijn in Pisa, kiest ze voor de ander. Tamalone blijft zwerven, maar zal Mevana nooit vergeten. Hij zorgt voor haar kind als zij overlijdt.

In Een zwerver verdwaald zijn we vele jaren verder en Tamalone heeft zijn pij afgedaan. Hij lijkt gesetteld in Venetië, maar denkt ook na over of hij wel voor het geluk geboren is. Opnieuw wordt hij verliefd, ditmaal op Maluse. Maar ook die onrust heeft nog steeds bezit van hem. Zal die bruiloft er wel ècht komen, durft hij die stap te nemen?

Bij het lezen van deze boeken valt me meteen op hoeveel moeite het me kost om het verhaal te komen. Mooie gedragen zinnen, maar ik ben zo ontzettend gewend geraakt aan de huidige snelle taal, dat het me moeite kost om niet steeds afgeleid te zijn. En hoewel twijfel over de liefde, het leven en onrust zo normaal zijn, irriteert het getalm van Tamalone ergens ook. Kies nu, ga voor haar, durf het!

Een zwerver verdwaald vond ik makkelijker lezen dan Een zwerver verliefd. Het is wat realistischer, minder zweverig. Ik ben blij deze boeken gelezen te hebben, maar waarschijnlijk zal ik van Van Schendel niet zo snel weer iets lezen. Helaas zal ik hem niet voegen bij het rijtjes Nederlande klassiekers die ik graag lees: Couperus, Vestdijk en Elsschot.

22 juni 2017

Stadium IV

Een blog schrijven, hoe deed ik dat ook nog maar. Het is veel te lang geleden. Gelukkig merkte ik de afgelopen dagen dat ik zin gekregen had om er weer eens even voor te gaan zitten. Hopelijk zorgen de 'requests' ervoor dat ik weer wat regelmatiger ga posten. Want korte stukjes schrijven vind ik nog steeds leuk en de boeken waarover ik schrijf blijven me over het algemeen beter bij. Op naar Stadium IV van Sander Kollaard.

Laat ik beginnen met dat ik in de veronderstelling was dat dit boek over een jong stel zou gaan. Niets bleek minder waar, dit boek gaat over een pas gepensioneerd stel. De rest van wat ik van een vroegere recensie had onthouden klopte wel, maar ik moest toch even omschakelen. Stadium IV gaat over zo mooi mogelijk doorbrengen van je leven, terwijl je een ongeneeslijke vorm van kanker hebt. Heftig, op welke leeftijd dan ook.

Sarie is altijd docent aardrijkskunde geweest. Ze heeft alleen niet veel gezien van alle landschappen waarover ze altijd vertelde. Daar gaat nu eindelijk verandering in komen, na hun pensioen gaan ze reizen. Van Barend hoeft het allemaal niet zo, maar hij heeft het graag over voor zijn vrouw. En gaandeweg geniet hij steeds meer van de zoektocht naar de perfecte camper. Eindelijk is het dan tijd voor een test-weekendje in de Ardennen.

En dan gaat het mis. Sarie krijgt een epileptische aanval. Ze eindigt in het ziekenhuis. En als snel blijkt er meer aan de hand: uitgesaaide kanker, niets meer aan te doen. Wat dan te doen? Ze besluiten het beste van het nog resterende leven te maken. De reis wordt begonnen, op naar Zweden, waar elkaar tijdens een jeugdweekend hebben leren kennen.

Het boek straalt een enorme rust uit, berusting in het lot. Er samen het beste van maken. Uit Barends teder- en zorgzaamheid spreekt de enorme liefde voor zijn vrouw. Ondanks het zware onderwerp, is het boek hierdoor niet zwaar. 

Ik weet niet of ik het boek gelezen zou hebben als ik had geweten dat het over een ouder echtpaar ging. En waarschijnlijk zal ik me over 30 jaar beter in hun kunnen verplaatsen. Maar dat neemt niet weg dat boek me heeft laten zien wat de kracht van liefde is.

14 juni 2017

Niet bloggen ≠ niet lezen

Het feit dat m'n blog zo rustig is, betekent niet dat ik niet lees (pffoe, gelukkig niet  :)). Ik heb alleen niet meer zoveel inspiratie om er over te schrijven. Hieronder een lijstje met wat ik tot nu toe las dit jaar. Ben je ergens nieuwsgierig naar? Dan schrijf ik er alsnog een stukje over!
  1. Justin Cronin - The twelve (herlezing)
  2. Bram Bakker - Gekkenwerk
  3. Haruki Murakami - After dark
  4. Naime el Bezaz - In dienst bij de duivel
  5. Justin Cronin - The city of mirrors
  6. Astid Harrewijn - Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)
  7. Sabine van den Berg - De naam van mijn vader
  8. Banana Yoshimoto - Hardboiled / Hard luck
  9. J.M. Coetzee - In het hart van het land
  10. Nicci French - Zondagochtend breekt aan
  11. Herman Koch - Makkelijk leven
  12. Arthur van Schendel - Een zwerver verliefd
  13. Kathy Reichs - Deja dead
  14. Sander Kollaard - Stadium IV
  15. Adriaan van Dis - Het beloofde land
  16. Astrid Harrewijn - Daar heb je vrienden voor
  17. Agathe Wurth - De Maasmoorden
  18. John Lancester - What we talk about when we talk about the Tube
  19. Frederik Baas - Dagboek uit de rivier
  20. Japke-D. Bouwma - Gids voor de kantoorjungle
  21. Marlene van Niekerk - Triomf

19 februari 2017

Kroniek van een schandaal

Eind vorig jaar las ik het boek Kroniek van een schandaal van Zoë Miller. Een paar weken geleden zag ik de film  Notes on a scandal. Gelukkig detail: de film is net zo goed als het boek en Judi Dench is de beste vertolking van Barbara. Sinds ik Philomena zag, ben ik fan van haar.

Barbara is een wat conservatieve lerares. Sheba is nieuw op school: jong en soms wat naïef. Barbara helpt haar uit de brand en wurmt zichzelf zo langzamerhand in een vriendschap met Sheba. Ondanks zichzelf en dankzij haar slecht lopende huwelijk, belandt Sheba in een verhouding met een leerling. Ze vertrouwt het Barbara toe, die er als een vriendin mee omgaat. Maar op een gegeven moment komt toch haar ware aard boven.

Het is een prachtig boek, waarin het geniep van Barbara langzamerhand aan het licht komt. Maar omdat geen van de vrouwen onschuldig is, blijf je in dubio achter. Wiens kans moet je als lezer kiezen?

Natuurlijk is het een heel ander verhaal dan Disgrace van Coetzee. Maar toch lijk ik ergens de link gemaakt te hebben, want ik heb mezelf er meer dan eens aan moeten herinneren dat dit boek niet in Zuid-Afrika speelt, maar in Londen.

03 januari 2017

Ik las Nederlands 2016

Afgelopen jaar was er geen 'Ik lees Nederlands'. Wel een beetje ironisch, want dit jaar las ik meer Nederlandse boeken dan de jaren daarvoor. En dat zelfs onbewust. Of is dat juist de reden, dat ik er niet over nadacht? Wat ik las:

  1. Remco Campert - Een liefde in Parijs
  2. Otto de Kat - Julia
  3. Louis Paul Boon - Marieke Maaike's obscene jeugd
  4. Miquel Bulnes - Attaque!
  5. Yves Petry - De maagd Marino
  6. Tommy Wieringa - Dit zijn de namen
  7. Sylvia Witteman - De huisvrouwmonologen
  8. Anna Enquist - De verdovers
  9. Esther Gerritsen - Broer
  10. David van Raybrouck - Zink
  11. Binnert de Beaufort - Man haalt rijbewijs
  12. Kluun - Haantjes
  13. Josha Zwaan - Zeevonk
  14. Cees Nooteboom - De koning van Suriname
  15. Annelies Verbeke - Dertig dagen
  16. Adriaan van Dis - Nathan Sid
  17. Jelle Brandt Corstius - As in tas
  18. Simon de Waal - Vector
  19. Paulien Cornelisse - De verwarde cavia
  20. Willem Frederik Hermans - Het behouden huis
  21. Bavo Dhooge - De sok
  22. Josha Zwaan - Parnassia
  23. Wilfried de Jong - Aal
  24. Ernst Timmer - De val van mijn moeder
  25. Ralf Mohren - Tonic
  26. Griet Op de Beeck - Vele hemels boven de zevende
  27. Julia Geel - Ik zou uren met je kunnen praten maar
  28. Miquel Bulnes - Zorg 
  29. Hendrik Groen - Pogingen iets van het leven te maken
  30. Robert van Eijden - Boek (256 blz)
  31. Mariette Middelbeek - De mensen van de ambulance

02 januari 2017

2016 -> 2017

Wat valt er op de tweede dag van 2017 te zeggen over het voorafgaande jaar:
  • In 2016 las ik 52 boeken. Niet bijzonder veel, dacht ik, maar ik bleek de afgelopen jaren meestal de 50 boeken toch niet te halen.
  • Van de helft van boeken verscheen (nog?) geen blog. Over boeken schrijven begint toch wat moeite te kosten.
  • Dertig van de boeken waren van oorsprong Nederlands, zoveel las ik er nog nooit in één jaar!Ik las weinig boeken in het Engels. Zou dat te maken hebben met dagelijks Engelstalige mails en rapporten lezen en schrijven?
  • Ik las vanalles: sci-fi, thrillers, literatuur, YA: mooie variatie.

Wat eruit sprong:
  • Zeevonk van Josha Zwaan (heb haar echt ontdekt)
  • The girl on the train van Paula Hawkins (ik weet het, een bestseller, maar het is echt goed)
  • Het plan voor volledige werkgelegenheid van Magnus Mills.
Plannen voor 2017? Dat doe ik niet meer, ik zie wel wat er op mijn pad komt. Ben begonnen met de 'Passage trilogie' van Justin Croning. Deel 1 en 2 las ik al eerder, nu alles achter elkaar. Dat houdt me de komende weken wel van de straat.

En bloggen? Gewoon verder gaan met wat ik nu lees en af en toe nog iets schrijven over een tot nu toe overgeslagen boek.

Ik wens iedereen een nieuw mooi leesjaar!